Kijk, 'n lam! (2000)

We zitten nog midden in de winter en toch hebben we het heuglijke nieuws kunnen vernemen: de geboorte van een lammetje hier ergens in de buurt. Waarom haalt dit nieuws de krant? Omdat we in zoveel donkere dagen en met zoveel griep wel een opstekertje kunnen gebruiken en dat is toch de geboorte van zo’n beestje als teken van de komende lente, nieuw leven, vlekkeloze toekomst. Er zijn dieren waarvan we de eigenschappen graag aan mensen toekennen. Noem iemand gerust een adelaar, want daarmee zeggen we iets over grootsheid en sierlijkheid en het vermogen om vanuit grote hoogte alles te overzien. Noem iemand gerust een hinde, want dat duidt op snelheid en gratie. Maar pas op! Noem iemand geen rund of een ezel of een aasgier, want dan denkt men aan lompheid, domheid of schraperigheid. Nee, noem iemand ook geen schaap, want dan bedoelen we een onnozele hals. Maar wat moeten we dan met die aanduiding van Johannes de Doper, die naar Jezus Christus wijst en zegt: "Kijk daar, een lam". Hij voegt er aan toe dat het weliswaar "het Lam Gods is", maar dat heeft geen enkele kunstenaar kunnen inspireren tot een andere voorstelling dan doodgewoon een lam. We horen het keer op keer in een kerk: "Ziet het Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld". Wat hier bij te denken?

Kunstenaars hebben het gemakkelijk, die zijn klaar met het schilderen of beeldhouwen van een lammetje, maar wij moeten er achter zien te komen aan welke eigenschappen we hierbij moeten denken. Want voor enkele van de eerste aanhangers van Jezus van Nazareth was het aanleiding genoeg om eens te gaan kijken wat dat voor iemand was. En dan blijven ze een dagje en hebben met Hem gesproken en komen terug met de vaststelling: "We hebben de Messias, degene die ons uit de ellende haalt, gevonden.". Laat ik u vandaag even onthullen dat hier zelfs heel geleerde mensen over hebben nagedacht, exegeten, bijbelkenners dus, dogmatici, mensen die heel veel over geloven weten te vertellen. De een zegt dat de betiteling Lam Gods aan het geslachte Paaslam herinnerde, waardoor het godsvolk aan de dood ontsnapte. Niet verkeerd om dat te denken, want Jezus is ook gewelddadig gestorven en Hij overleefde de dood als eerste van ons allen.

Maar een ander zegt: "Nee hoor, Hij was toonbeeld van zachtmoedigheid en dat bedoelde Johannes met die aanduiding". Ook niet verkeerd, want Hij was inderdaad zachtmoedig. Maar zolang als mensen die het zouden moeten weten het niet eens zijn mogen wij als mensen van deze tijd gerust denken aan dat lammetje uit de krant, want die eerste christenen hebben Hem ontdekt als de brenger van een nieuwe lente, nieuw leven. Hij heeft hun verteld dat er weliswaar veel Godvergeten mensen zijn, maar dat God nooit mensvergeten is geworden. Nieuwe kansen dus. Hij heeft hun verteld dat je alleen langs de weg van goedheid voor elkaar tot een leefbare wereld komt. Dat was nieuw, dat was lente en dat is het nog. Je hoeft maar één avondje TV te kijken om te ontdekken dat een groot deel van de wereld dat nog steeds niet weet. "Ziet het Lam Gods dat de zonden van de wereld wegneemt", horen we telkens weer. "De zonden van de wereld" worden via de media dagelijks breed uitgemeten en die bestonden 2000 jaar geleden ook al. Hoe die zonden weg te nemen? Doe als Jezus van Nazareth. Heel eenvoudig te begrijpen, heel vaak gehoord en toch nog al te weinig begrepen. Er zijn volop schapen, runderen, aasgieren, ezels en zo meer onder mensen. Het vraagt heel wat moed om je als zo’n lam daartussen te bewegen, maar het zou veel veranderen. Die moed, dat is een godsgave om te wensen en te vragen. Amen.