Oudejaarsavond 2010

We staan weer eens op de drempel tussen oud en nieuw jaar. De rust van deze avond staat in schril contrast met het lawaai rond middernacht, want om even terug te kijken of vooruit is rust nodig en boze geesten of zoiets verjagen schijnt alleen met lawaai te lukken.
We kijken even terug. Dat doen de media, dat doen politici, grote en kleine bazen en dat doen we misschien zelf. Wat is het nut daarvan? Misschien om van de fouten in het verleden te leren, maar verder....Vanuit allerlei hoeken vernemen we wat voor jaar het was."Het jaar van vliegtuigramp in Tripoli", misschien, "het jaar van de schandalen uit de jaren-60 of het jaar van de Wikileaks of de stofwolk uit IJsland". Het is niet moeilijk om dit avondje te vullen met het opsommen van rampspoed en onheil. Wie zou dat willen of kunnen ontkennen? Wat we ook hebben meegemaakt, we kunnen het avondje ook vullen met het vermelden van nieuwe ontdekkingen, vooruitgang op medische en wetenschappelijk terrein. Zo'n I-pad is toch een leuk ding. Er is vastgesteld dat er in ons land meer dan drie en half miljoen (3.500.000) vrijwilligers zich uit idealisme inzetten voor van alles en nog wat. Het was toch ook het jaar van meer dan 7 miljoen uit de actie serious request met het glazenhuis. Terugkijken heeft alleen maar zin als we er iets aan hebben voor de toekomst. Als je vertrouwen plukt uit dat idealisme van mensen, als je een duwtje in de rug voelt om de handen uit de mouwen te steken, als je je tot creativiteit voelt uitgedaagd. Daar heb je wat aan voor de toekomst.
Dus kijken we nu maar eens vooruit. Mensen die van plan zijn er het beste van te maken doen dat altijd. Dat doen we meestal aan de hand van toekomstdromen. De profeet Jesaja doet in de eerste lezing van vandaag niet anders. "Wat die zich in zijn hoofd haalt is irreëel". Een nieuwe hemel en nieuwe aarde scheppen dat zal ons niet lukken. Maar het is niet alleen zíjn droom. Jesaja laat God zelf meedromen en dan hebben we meer kans, want "aan Gods zegen is alles gelegen" in welke vorm die ook mag neerdalen. Het is goed om ons daarom hier in alle rust te verzamelen met onze goede voornemens en met ons vertrouwen op Gods zegen.
Wat zal het komende jaar voor een jaar worden? Een en ander tekent zich al af. Dit jaar is europees al afgekondigd als het jaar van de vrijwilligers. Dat belooft wat te worden en de overheid loopt er al op vooruit waar we vaststellen dat zij zich steeds meer uit allerlei terreinen terugtrekt. Wie het kan moet zijn eigen voerbakje vullen. Individuen worden aangezet tot eigen en nieuwe initiatieven. Zou dat zo'n positief neveneffect zijn van de economische crisis? Onze koningin heeft in haar kerstboodschap uitgedaagd tot gemeenschapszin en solidariteit. De profeet Jesaja zag het ook zo zitten:" geen geweeklaag", zij zullen huizen bouwen en er zelf in wonen. Dat bouwen laat ook hij niet aan God over, dat moeten we zelf doen. We zullen ons wel mogen afmatten, zegt hij, maar niet tevergeefs.
Rond de jaarwisseling wordt er heel wat afgewenst, want er blijft nog veel te wensen over. Dat geldt voor ons land, voor ieder individu en ook voor onze parochie. Van veel vrijwilligers zullen we het moeten hebben en van onderlinge verbondenheid, maar voor een parochie zeker ook van geloof en vertrouwen in God en elkaar.   Moge het zo zijn: Gelukkig Nieuwjaar. Amen

Jesaja 65:17-25  (zie maandag 4° week Vasten)