Beste dorpsgenoten,

Hier zitten we dan, mag iemand denken. Allerheiligen en niet eens in de kerk!

Daarbij mogen we het volgende bedenken: het woord kerk komt via het Latijn van een Grieks woord kuriakos en dat betekent: het huis van de Heer, opgebouwd uit de levende stenen van hen die geloven in Jezus. Het Latijnse woord ecclesia betekent: gemeenschap van mensen die bijeengeroepen zijn door Jezus. De kerk heeft dan ook geen gebouw van stenen nodig maar mensen die samen iets ondernemen.

De afgelopen week heb ik beter mogen leren en zien hoe waar dat is en hoe dat gaat en wat dat oplevert. Vanaf maandagavond zijn mensen uren lang bezig geweest om in de kerk het toneel op te bouwen voor de spetterende en explosieve jubileumuitvoering op vrijdagavond. En gisterenmorgen begonnen ze de boel weer af te breken en op te ruimen voor de volgende voorstellingen in Neer, Heythuysen en Heel. Dat zijn niet alleen vaklui en spelers die we aan het werk gezien hebben op het toneel en achter de schermen maar bovenal mensen die er zin in hadden, om hard werk te doen èn om iets te doen waar ze samen plezier in hebben. Zo'n groep mannen en vrouwen, die we allemaal kennen laten ons zien wat kerk betekent: zij zijn de kerk, niet het gebouw waarin ze zo lekker speelden en gewerkt hadden.

Als u het daarmee eens kunt zijn, dan zijn we niet minder af nu we hier in deze zaal onze diensten zullen houden in de winter, afgezien van enkele bijzondere gelegenheden.

Zoals vertrouwde mensen ons de ogen kunnen openen voor wat kerk uiteindelijk betekent en vraagt, zo kunnen we ook van elkaar leren wat Allerheiligen inhoudt.

We hoeven daarbij niet te denken aan de beschrijving uit de eerste lezing: die menigte gekleed in witte gewaden met palmtakken in de hand. Een beetje wereldvreemd!

En ook niet aan de acht soorten zaligen zoals het evangelie ons die opsomt: de armen van geest, de treurenden, zachtmoedigen en zo voorts. In onze wereld van actie, stoer geweld, mooie lichamen en geweldige sportprestaties zijn die zaligen uit het evangelie: losers, zachte mietjes, mensen die niets voorstellen.

Om een beter idee te krijgen van Allerheiligen kunnen we opnieuw terugkijken naar de lui van het Scherm Open. Hen ging hen niet om stoer te zijn, boven anderen uit te steken, zich met bravoure te laten horen en zien. Zij wilden iets opbouwen. Daar is samenwerken, toegeven, beschikbaar zijn, geven en nemen voor nodig, af en toe misschien zelfs even slikken.

Dat begint aardig te lijken op de acht zaligheden!

En zo hebben zij ons niet alleen een heel plezierige avond bezorgd, in de kerk nog wel. Zij hebben ons allemaal geïnspireerd en ons laten zien wat er mogelijk is in een kerk die steeds opnieuw wordt opgebouwd door en van stenen van bloed en vlees.

Dat het zo moge worden.