×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 121 niet laden

 

* Onlangs blokletterde een Vlaamse krant: "De klassieke kerststal heeft volledig afgedaan". Een directeur van de winkelketen 'DreamLand' zei: "De vraag ernaar is zelfs zo laag dat we ze niet meer inslaan... De kwaliteit valt al enkele jaren dik tegen. Maar 'verlichte kersthuizen' zonder kind Jezus, Maria en Jozef, doen het wel goed...".  Het is niet louter een kwaliteitsprobleem. Maar hoe dieper het geloof wegsmelt, verdwijnt evenzeer de zin van de kerstkribbe.  Vele jongeren weten niet eens wat Kerstmis echt betekent. Kerst is enkel nog wat romantisch genieten van réveillons, consumeren rond de kerstkalkoen of wat zwerven tussen glans en glitter. Willen wij nog kerstmis ?

 

1. Jezus' geboorte stond van meet af in het teken van de niet-aanvaarding.

 

- In de dagmis horen we in de proloog van het Johannesevangelie: "In het begin was het Woord, en het Woord was bij God en het Woord was God... Het licht schijnt in de duisternis, maar de duisternis naam het niet aan... Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet" (Joh 1,1.5.11). Grondzin van het evangelie. Lucas plaatst dit dramatisch gegeven in de geschiedenis van mensen. Bij het optreden van de Doper bracht hij de geloofsvijandige machthebbers van die tijd al ter sprake, die met de boetepredikant in zwart-wit-verhouding contrasteerden: de keizer Tiberius, Pontius Pilatus, de viervorsten uit het huis van Herodes, de hogepriesters Annas en Kaïfas. Nu zegt hij dat Jezus geboren werd toen keizer Augustus een volkstelling organiseerde over heel zijn rijk. Augustus regeerde vierenveertig jaar en was onaanraakbaar als god vereerd. De veelvuldige volkstellingen onder het Romeinse imperium gebeurden verschillend gespreid over Rome en de diverse wingewesten, zodat met voorbereiding en afwerking incluis, de volkstelling een bijna permanente toestand was. Deze inschrijvingen gebeurden met het oog op de fiscaliteit, waarbij het volk door Rome gedupeerd werd en tollenaars woekerwinst opstreken. Lucas vermeldt dat die volkstelling niet de bekende (*) was die Quirinius pas een tiental jaren later als legaat van Syrië zou organiseren. Naar Romeins model bleef men hiervoor ter plaatse. Onder Herodes de Grote, door Rome gerespecteerd, was de Joodse methode best nog gedoogd. Hiervoor moesten mensen optrekken naar de plaats van hun herkomst. In Jezus' geval was dat Bethlehem, waar voor Hem geen plaats was in de herberg. De geboorte van Jezus was een 'nachtelijk' gebeuren.

-  De weerzin tegen Christus' komst is er altijd geweest. Tot op vandaag. Rond kerstdag zullen atheïsten in vijf grote Amerikaanse steden een campagne voeren "Godless Holiday", een pleidooi voor een vakantie zonder God. Kribbe en kruis liggen niet ver van elkaar: de recente oorlog tegen het kruisbeeld in de openbare scholen eerst in Italië, nu in Spanje. Het wetsvoorstel van vijf senatoren om in ons land alle kruisbeelden op openbare plaatsen te laten verwijderen, onder voorwendsel van de scheiding tussen kerk en staat, werd afgevoerd maar wijst op de intolerantie van het huidig agressieve atheïsme. Scheiding tussen kerk en staat betekent niet scheiding tussen geloof en cultuur. Over heel de wereld worden juist christenen het meest vervolgd. De ergste kerkvervolging echter is deze van het geruisloze secularisme dat eerst onopvallend en zonder wapengeweld een geloofsonverschilligheid verwekt, die zich wat later zelfs in vijandigheid ontpopt.  Velen schamen zich hun christen zijn te belijden. Ook katholieke politici hebben het vertikt de  belangrijke vermelding van de christelijke wortels van Europa in het voorwoord van de Europese grondwet te steunen. En toch beweerde president Sarkozy onlangs dat we niet kunnen loochenen welke diepe sporen in Frankrijk de christelijke beschaving heeft getrokken. Tot ons heil is Christus  mens geworden. Maar dit soort heil wordt niet begrepen. Het wordt verworpen. Het staat haaks op het huidig levensgevoel van autonomie en zelfbehagen door de media zo vaak gepropageerd.

 

2. Alleen wie klein is kan binnentreden in het Kerstgeheim.

 

- In de Dageraadsmis vernemen we dat herders, paria's die 's nachts leefden met hun kudden, het eerste woord over Jezus' geboorte ontvingen. Ze zeiden "Trekken we naar Betlehem om naar dat aangekomen 'Woord' (letterlijk !) te gaan zien". Gods Woord is Gods Daad. "Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond. We hebben zijn heerlijkheid aanschouwd" (Joh 1,14).

-  Kerstmis is voor de kleinen weggelegd: "Wie het Rijk Gods niet aanneemt als een kind zal er zeker niet binnengaan" (Lc 18,17). "Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Rijk Gods niet zien" (Joh 3,3). De kunst van het christen zijn is de kunst van het kindschap. Maar het kindschap hebben we verleerd. Na twee weken nadenken schreef in 1940 Georges Bernanos in de 'cahier de poésie' van een meisje dat erop uit was haar cahier aan te bieden bij de groten der aarde: "Word nooit een grote personage. Er bestaat een complot van de grote personages tegen het kindschap, en het volstaat het evangelie te lezen om ons er rekenschap van te geven. God zei tegen 'de groten der aarde': 'Word gelijk aan de kleinen'. En 'de groten' herhalen van eeuw tot eeuw tot het verraden kindschap: 'Word gelijkend op ons'...". De echt grote dingen gebeuren waar Gods mateloze liefde zijn toegang vindt in een kinderhart dat alleen die grote liefde verwacht.

 

 

 (*)  Ik gebruik hier de vertaling van de eerste Willibrorduitgave. Daarin lezen we: "Deze volkstelling vond plaats eer (Gr.: prôtè) Quirinius landvoogd van Syrië was." ( Lc 2,2). Het woord 'prôtè' (prôtos) betekent 'eerst' en wordt in vele vertalingen verbonden met 'apografè' (volkstelling) in de zin van 'de eerste volkstelling'.  In het bijbelgrieks echter staat dit woord ook als comparatief voor 'eer, alvorens, voor', zoals we het o.m. lezen in Joh 1,15.30; 15.18. - Met deze vertaling lijkt de historische kwestie rond Quirinius nagenoeg opgelost.