Beste dorpsgenoten,

In de tijd dat Jezus geboren werd, keken de mensen al eeuwen lang uit naar een verlosser. Dat zou een machtige figuur zijn, die uiteindelijk vrede en welvaart in de wereld zou brengen. En ook nu kijken veel mensen nog naar zo iemand uit.

Iedere nieuwe keizer of plaatselijke dictator beloofde dat hij die verwachtingen waar zou maken.

Natuurlijk weten we wel beter. Maar toch, misschien zal het eens allemaal beter worden. En telkens blijkt het weer een droom te zijn en blijft alles zoals het was.

En met zulke verwachtingen EN teleurstellingen vieren we weer kerstmis, even lekker dromen, even vriendelijk zijn even een lichtje voor elkaar zijn dat je na een paar dagen weer inpakt. Want het leven moet doorgaan.

Wat vieren we met kerstmis? De geboorte van een soort verlosser waarop nu werkelijk niemand zat te wachten. Er was niet eens plaats voor hem waar hij fatsoenlijk geboren kon worden. Alleen herders hadden aandacht voor hem.

Daar valt een woord: herder, daar kunnen we beter mee uit de voeten dan met een verlosser. Zo'n groot woord. Wie durft er verlosser te zijn? En als je het probeert, loopt het verkeerd met je af. Kijk maar naar Jezus, naar Gandhi, naar Maarten Luther King.

Herder zijn? Dat zou iemand met een beetje moeite nog lukken.

In het oude Palestina waar de grond vol steentjes en gruis lag, was een herder iemand die 's avonds zijn paar schaapjes een voor een even op hun zij legde om kleine stukjes steen tussen hun hoefjes te verwijderen. Dat kon je alleen maar doen als je niet te veel schapen had, als je niet te rijk was.

Een herder was iemand die zijn dieren bij elkaar hield en die een mooi stukje gras wist te vinden. En zo kreeg de pasgeboren Jezus de aandacht van herders. Die mensen hebben oog voor het kleine en de kleine man, zij hebben in de gaten als iemand iets markeert en ze hebben tijd er iets aan te doen. Het zijn mensen die het gemekker van hun schapen verstaan. Het waren ook herders die de woorden van de engelen durfden te geloven.

Herders,mensen die geduld hebben en niet veel voor zichzelf vragen, herders, mensen op wie de schapen afkomen en bij wie ze zich veilig voelen.

Zit dat er bij ons ook in? Iets van een herder? Dan gaat het wel niet over wereldvrede, over grote politiek maar over kleine dingen die wel meetellen in het leven van gewone mensen: iemand zijn of haar verhaal helemaal laten vertellen, zoals de engelen dat konden doen, iemand zien staan, iemand in zijn wezen laten, niet aan haar lot overlaten. En dan kun je niet rijk zijn want dan heb je voor zulke kleine dingen geen tijd of aandacht.

Een herder laat mensen niet vallen, hij waakt er over dat zijn naasten niet doelloos en onvindbaar ronddwalen als verloren schapen.

Een herder is ook iemand met een oog voor God, die ook gezocht en gevonden wil worden, en die eigenlijk wat vertroeteld en geknuffeld wil worden zoals een herder dat zijn schaap doet.

Jezus Christus, vandaag geboren, de zoon van God, de Verlosser.

Vergeet het maar, daar kunnen we niet aan tippen.

Een goede herder zijn, niet mietjesachtig, wel teder, geen bemoeial, wel iemand die zorgzaam is en aandacht heeft, zouden we dat wel aankunnen?

Dan zitten we helemaal op de lijn van Jezus van Nazareth, een mens als wij.

Als we zo mens zijn, zo herder zijn, dan mogen we dromen dat iemand tegen ons zegt: Wat heb ik het goed bij jou, wat fijn dat jij er bent.

DAT is kerstmis: horen: wat fijn dat jij er bent; zeggen: wat fijn dat jij er bent.

In deze geest wens ik u een zalig kerstfeest en fijne feestdagen samen.

Dat het zo moge worden.