We zijn gewaarschuwd

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Als slagzinnen uit de krant moet het op de bewoners van Jeruzalem gewerkt hebben: toren van Siloam ingestort, 18 doden; nieuwe terreurdaad van de Romeinen: groep pelgrims uit Galilea in de tempel vermoord. De meeste moeten daarbij wel gedacht hebben: Goddank dat ik er niet bij was. Anderen vroegen blijkbaar of die slachtoffers zelf niet schuldig waren, of hun ongeluk geen straf van God was voor hun zonden.

Jezus gaat op die vraag naar de schuld niet in. Hij duidt die plotselinge doodsberichten als waarschuwingstekens, dat het ook met anderen had kunnen gebeuren. ‘Met u zou hetzelfde kunnen gebeuren als gij u niet bekeert.' Zo hard en duidelijk sprak Jezus zelden en Hij zegt het in dit evangelie nog wel twee keer: als gij u niet bekeert. Niemand mag zich in slaap laten wiegen. De wereld staat aan de rand van de afgrond. Deze ongelukken en terreurdaden zijn nog maar een kleinigheid in vergelijking met wat nog op ons af kan komen. Alleen een radicale bekering kan ons redden. Maar wie heeft dat werkelijk begrepen?

In onze tijd worden wij voortdurend door de massamedia bestookt met berichten over catastrofen, terreur en oorlog. Maar wij verdringen de schrik daarvoor en de gevolgtrekkingen daaruit zoveel mogelijk. Hongercatastrofe in Afrika: die primitieve mensen zijn immers nog niet in staat om een gezonde economie op te bouwen. Werkloosheid nog altijd boven een half miljoen: wanneer zullen de politici daar eens iets aan gaan doen? Ruimtependel ontploft: dat was zeker een technische fout, die men in de toekomst kan vermijden. Zo praten wij daarover...

Gij zult allen op gelijke wijze omkomen, als gij u niet bekeert. Waarschijnlijk zou Jezus in onze tijd zeggen: geloof niet dat jullie beter zijn dan de anderen. Geloof niet dat alleen de grote fabrieken de schuld zijn van het sterven van de bomen, jullie gebruiken allemaal te veel jullie auto's. Geloof niet dat alleen het Kremlin of het Witte Huis de vrede in gevaar brengen, jullie steken allemaal vol gewelddadigheid. Geloof niet dat werkloosheid alleen gevolg is van een verkeerde politiek, jullie zijn geen van allen bereid tot echte solidariteit. Als jullie je niet bekeren, worden jullie allemaal in de wereldcatastrofen betrokken. Slagzinnen als: eerst sterft het bos, dan sterft de mens, wij eten ons allemaal ten dode, schijnen werkelijkheid te worden. Het leefmilieu op onze planeet is bedreigd.

Ja, wij moeten Jezus gelijk geven: ik ben ook niet beter. Toch blijven die harde woorden van Jezus niet zonder hoop. De parabel van de vijgenboom zegt ons: er is nog hoop, er is nog een genadetijd. De catastrofen zijn niet onvermijdelijk. Er is nog een tijd om je te bekeren.

De eerste stap naar die bekering bestaat misschien daarin dat wij geloven dat mijn persoonlijke bekering zin heeft. Het is niet waar dat wij daar persoonlijk niets aan kunnen veranderen, dat de kopstukken van de politiek toch doen wat ze willen. Als ik anders ga leven, als ik in mijn omgeving doe wat ik kan, dan zullen anderen zich bij mij aansluiten. Heel de wereld kan verbeterd worden, door bij mij zelf te beginnen.

De tweede stap naar bekering zou kunnen zijn, dat ik eerlijk ben tegenover mij zelf. Ik klaag wel veel wantoestanden aan, maar wat doe ik er zelf tegen? Gedachteloos verspil ik stroom, die toch van een kerncentrale komt, ik gebruik onnodig mijn auto, ik trek me niets aan van de mensen in nood, ik veroordeel in plaats van te vergeven. Ik roep dat de maatschappij moet veranderen, maar zelf doe ik niet mee. Op dit punt moet ik me bekeren door de conclusies te trekken die op het eerste gezicht niet zo gemakkelijk in praktijk te brengen zijn.

En de derde stap naar bekering. God op de eerste plaats stellen. Neem ik de tijd om te bidden, om naar Gods wil te vragen? Besef ik dat God ook mij nodig heeft om een leefbare wereld op te bouwen? Wil ik ook werken aan vrede, gerechtigheid en zorg voor de schepping? Dan zal mijn kleine bekering, verdere cirkels trekken in de opbouw van een gezond leefmilieu.