Tabor

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Petrus wil dus drie tenten bouwen om op die berg te kunnen blijven. Jezus echter was juist in gesprek met Mozes en Elia over zijn heengaan. Wat er met dat heengaan bedoeld wordt, moet voor Petrus duidelijk zijn geweest. Heengaan is een mooi woord voor sterven, het klinkt niet zo hard. Tijdens dat gesprek over dat heen-gaan is Petrus in slaap gesukkeld. In de Hof van Olijven zal hij dat ook doen, als Jezus in doodstrijd is. Petrus kan die dingen moeilijk hebben; hij was toen nog niet zo moedig. Toen Jezus vlak voor Hij deze berg opging zijn lijden voorspelde, wilde Petrus daar niets van horen. En als Jezus later zijn voeten wil wassen zegt hij ook: daar komt niets van in. Petrus is meer de man van succes, van voorspoed. Als hij dan ook Jezus in zijn heerlijkheid ziet op de berg, zegt hij: 'Hier blijven, houden zo'. Dat is veel beter dan praten over heengaan. Nu moeten er geen wolken komen. Maar Petrus had dat nog niet gedacht, of een wolk overschaduwde alles. En hij werd heel bang.

Wij moeten maar niet met stenen gooien naar Petrus, want het komt ons zo bekend voor: dat verzet tegen heengaan; dat niet willen horen van lijden; die opstand tegen vernedering. Het is zo oer-menselijk, dat wij Petrus beter begrijpen dan Jezus. Dit stukje evangelie gaat even goed over ons als over Petrus. Er zijn nu eenmaal dieptepunten in ons leven, die wij niet aankunnen. En er zijn hoogtepunten in ons leven, die wij vast zouden willen houden. Welnu: dat mag. Je mag ze best vasthouden in je herinnering. Petrus mocht ook deze herinnering vasthouden om de moeilijke toekomst aan te kunnen. Alleen: hij heeft die toekomst niet aangekund, want toen Jezus op het dieptepunt van zijn leven was gekomen heeft hij Jezus verloochend, ondanks de herinnering aan dit hoogtepunt op de berg. Pas later, als Jezus is verrezen in zijn heerlijkheid, spreekt die herinnering hem weer aan.

Wij mogen ook best vasthouden aan de hoogtepunten in ons leven. Maar dan moeten we niet denken dat we daarmee de dieptepunten in ons leven aankunnen. Als je in een dal zit, zie je geen berg. Als je in de put zit, zie je geen rand. Als je in een wolk bent, zie je geen zon. Het is heel moeilijk te aanvaarden dat je niet meer kunt wat je vroeger vanzelf deed. Daar is tijd voor nodig. Er is veel tijd voor nodig om te beseffen dat een hoogtepunt gemaakt wordt door twee dieptepunten, dat een berg van alle kanten een dal heeft, en dat dat niet alleen noodzakelijk zo is, maar vooral dat het ook goed is. Als je altijd maar kunt blijven geloven dat geen put zo diep is of Gods armen zijn lang genoeg om je eruit te trekken. En precies dit geloof wordt ons vandaag in het evangelie verkondigd. Want die stem uit de wolk zegt: 'Dit is mijn uitverkorene'. Met andere woorden: Ik ben er nog, en Ik zorg dat alles nieuw wordt.