Kenmerk 'liefde'

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Als je een paspoort aanvraagt, word je gevraagd: ‘Bijzondere kenmerken?' Gewoonlijk antwoord je op die vraag vlug: ‘Geen!', hoewel waarschijnlijk ieder van ons er een paar heeft. Ook al zijn ze misschien op het eerste gezicht niet met zekerheid vast te stellen, ze kunnen toch heel kenmerkend zijn: een typische manier van lachen, een eigen manier van lopen, een onverwisselbare stem, bijzonderheden die je even eigen zijn als je vingerafdruk. Het is niet gemakkelijk zulke kenmerken onder woorden te brengen. Trouwens dikwijls weet je het zelf niet en worden zij alleen door je omgeving waargenomen. Bijzondere kenmerken maken je elk ogenblik identificeerbaar. En dat is ook niet altijd aangenaam.

‘Daaraan zullen allen herkennen dat gij mijn leerlingen zijt, dat gij elkaar liefhebt.' Bijzonder kenteken dus: de liefde tot elkaar. De leerlingen zullen bij die woorden zeker verwonderd zijn geweest, en nu, 2000 jaar later, zijn veel christenen nog niet te herkennen aan dat kenmerk. Je meten aan deze maatstaf betekent dus eigenlijk je nederlaag bekennen: ik zou wel willen, maar... Je wordt onzeker als ze je zouden vragen: en hoe staat het met de liefde in dit concreet geval, in deze verhouding? De liefde: schoenen die een paar maten te groot zijn, een springlat die altijd een paar centimeter te hoog ligt.

Toch kan ik me niet voorstellen, dat Jezus op de weg door de tijd aan zijn leerlingen een maatstaf aanlegt, die ze nooit kunnen bereiken, zodat ze altijd het gevoel hebben tekort te schieten. Jezus zegt toch zelf: ‘Ik ben gekomen opdat zij het leven zouden bezitten en wel in overvloed.' Hoe kunnen wij leven, als wij altijd tekort schieten?

Als de liefde het bijzonder kenmerk van elke christen moet zijn, dan gaat het vooral om het laatste deel van vers 34: ‘zoals ik u heb liefgehad'. Hier worden herinneringen opgewekt... aan Jezus, die voor ieder van zijn leerlingen neerknielt en hun de voeten wast, zelfs zijn verrader, die elke leerling bij zijn naam genoemd en geroepen heeft. Zij hadden allemaal de ervaring: Hij heeft mij lief, ook al was ik laf, ook al val ik telkens in dezelfde fout. Zij herinneren zich dat Hij voor hen de dood is ingegaan. Zo een liefde kan een mens niet voor zich verdienen. Zo liefhebben kan alleen Hij die zich zelf kan wegschenken zonder een tegenprestatie daarvoor te verwachten.

Zulke liefde overstijgt alle menselijke verwachtingen. Toch zijn er wel ogenblikken in ons leven, die ons iets doen vermoeden van de maatstaf van deze goddelijke liefde en het zou goed zijn als wij aan zulke ervaringen ook onze aandacht zouden schenken: als twee jonge mensen zij aan zij door het leven willen gaan en daarvoor geen enkel ander motief kunnen aangeven dan de wederzijdse liefde, als een moeder zorgend dag en nacht bij het ziekbed van haar kind zit, als je ziet hoe mensen zich belangeloos inzetten voor ontwikkelingshulp. Zulke ervaringen stoten deuren open en laten zien waartoe liefde in staat is.

Het verrijzenisgebeuren is eigenlijk een bewijs van liefde, dat liefde sterker is dan de dood. Deze liefde werpt een nieuw licht op onze kleine startpunten om lief te hebben. Geen enkele poging om lief te hebben zoals Jezus zal in het niets terugvallen, elke poging tot liefhebben wordt opgenomen in die eerste liefde van God en krijgt daar haar plaats, zoals een gekleurd steentje zijn plaats krijgt in een mozaïek. Hierin immers bestaat de liefde: niet wij hebben God liefgehad, maar Hij heeft ons liefgehad. Wij hoeven ons alleen te laten opnemen in deze stroom van liefde om te ervaren hoe deze liefde door ons verder stroomt en nieuwe liefde voortbrengt.

‘Daaraan zullen allen erkennen dat gij mijn leerlingen zijt, dat gij elkaar liefhebt.' Wij hoeven niet bang te zijn voor dit bijzonder kenteken omdat wij tekort kunnen schieten. Natuurlijk zullen ze van ons kunnen zeggen dat wij onder de maat blijven, dat weten wij zelf ook, maar wij hoeven de moed niet te verliezen om telkens weer te proberen lief te hebben, want de liefde van God zal onze ruggensteun zijn: ‘zoals ik u bemind heb'.