‘Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze en ze volgen Mij.’
Zusters en broeders, die schapen zijn mensen zoals jij en ik. Mensen die luisteren naar Jezus’ woorden van liefde en vrede, en die proberen die woorden in daden om te zetten. Jezus sluit daarbij niemand uit en Hij verplicht ook niemand Hem te volgen, maar Hij voegt er wel iets merkwaardigs aan toe, namelijk ‘Niemand zal mijn schapen van Mij wegroven, want mijn Vader heeft ze Mij gegeven, Hij is groter dan allen, en niemand kan iets uit zijn handen roven.’
Maar als zijn Vader Hem zijn schapen gegeven heeft, is er dan nog vrijheid van keuze? Zijn die schapen, dus ook wij, dan niets meer dan speeltjes die God aan Jezus geeft? Speeltjes die Hem moeten volgen, want ze zijn een geschenk van God.
Maar om een geschenk van God kunnen te zijn, moeten we eerst oprecht in Hem geloven. Alleen dan kunnen we ook in Jezus geloven, want Hij zegt uitdrukkelijk: ‘Ik en de Vader zijn één.’ Dus in Jezus geloven is ook in God geloven, en andersom.
Maar wie is God voor ons? Van Jezus hebben we getuigen en getuigenissen in de vier evangelies, in de Handelingen van de apostelen, en in de brieven van Paulus, Petrus, Jacobus en Johannes. Bovendien is Jezus een mens zoals wij, dus Hem zien, zelfs Hem ervaren is niet echt moeilijk. Maar hoe moeten we ons God voorstellen? Hij heeft ons geschapen naar zijn beeld en gelijkenis, maar toch blijft het moeilijk. In het Oude Testament verschijnt Hij soms als vuur of als een zacht briesje, maar ook als een straffende, zelfs wraakzuchtige God. Zo verwoest Hij Sodom en Gomorra omdat de inwoners zondig leven, en bestraft Hij Egypte met tien vreselijke plagen, omdat de Israëlieten het land niet mogen verlaten. En wanneer de Farao met zijn leger de vluchtelingen achtervolgt, verdrinkt dat hele leger in de zee waar de Israëlieten droogvoets doorheen konden gaan. God is dus niet alleen een wraakzuchtige God, maar ook een God die het ene volk beschermt, en het andere vernietigt.
Tegen dat beeld gaar Jezus heel uitdrukkelijk in. Nee, zijn Vader in de hemel is helemaal geen wraakzuchtige God en ook geen God van voorkeur en uitstoting. God is liefde, zegt Hij. En Hij voegt er zijn enige gebod aan toe: ‘Houd boven al van God, en houd evenveel van je naaste als van jezelf.’ Dat wordt Hem door de Joodse machthebbers niet in dank afgenomen, integendeel, ze vermoorden Hem op een vreselijke wijze. Zij nemen immers niet aan dat God er is voor alle mensen, nee, Hij is er alleen voor hen, en Hij kiest altijd hun kant. We zien dat die zekerheid vandaag nog sterker leeft dan ooit te voren, want Israël pleegt vol overtuiging een vreselijke volkerenmoord op de Palestijnen in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Libanon. Zij kunnen en mogen dat doen, want zij zijn Gods uitverkoren volk. Dat ook andere volkeren geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis nemen ze gewoon niet aan. En helemaal dramatisch is dat zo goed als de hele wereld hen straffeloos laat begaan. Volkerenmoord gepleegd door het uitverkoren volk van God … je kan het niet geloven!
Zusters en broeders, vandaag is het roepingenzondag. We mogen daarbij niet denken dat het alleen gaat over de roeping van priesters, diakens en religieuzen. Nee, als christenen zijn we allen wij geroepen om Jezus’ boodschap van liefde, vrede en vreugde uit te dragen. Dat wil niet zeggen dat we anders moeten zijn dan andere mensen. Nee, we zijn gewone mensen, met dezelfde wensen, dezelfde zorgen, dezelfde verlangen en dezelfde gebreken als onze medemensen, maar we laten ons kennen als christengemeenschap in het verenigingsleven, in ondernemingen, in liefdadigheid, in de liturgie, in Broederlijk Delen en Welzijnszorg. Daartoe zijn we geroepen, want allen zijn we schapen die luisteren naar Jezus’ stem. Laten we bidden dat we goede schapen zijn, die Jezus volgen in woorden en in daden. En laten we ook bidden dat de nieuwe paus zich zal spiegelen aan paus Franciscus, zodat ook hij, zonder oordeel en veroordeling, een echt goede herder kan zijn voor Jezus’ schapen. Amen.