Hoe Thomas geloofde

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Kom en zie, had Jezus gezegd. Thomas doet dat. Hij komt en hij ziet Hij kijkt goed uit zijn ogen. En hij had iets gezien. Hij had iets gezien in Jezus. Op dat punt had hij Jezus goed begrepen.

Ik betrouw je geloof niet als je niet ziet, niet oordeelt, niet kritisch bent. Jezus had hem dat geleerd: eerst zien en dan geloven. Wij hebben dat al jaren omgekeerd in onze pedagogie en zo het geloven herleid tot een daad van blindheid, van onkritisch braaf meegaan. Thomas heeft dat nooit aanvaard en hij had daarin nog gelijk ook.

Nu stond hij voor dezelfde logica. Mocht hij nu, na het heengaan van Jezus, niet opnieuw zeggen: kom en zie? Hij wilde zien en dan geloven. Iedereen zei wel, dat de beweging van Jezus niet dood was, en dat hij nog steeds aanwezig was, dat hij nog steeds zijn werk deed door hun werk. Hij wilde zien. Hij was niet zo gemakkelijk en hij was zeker bang om bedrogen te worden door fabeltjes en geruchten. Hij wilde zien. Daarmee vroeg hij echt niet teveel.

En Jezus gaf hem het antwoord, hetzelfde antwoord van vroeger: kom dan en zie. Steek uw hand uit en leg die in mijn zijde. En hou dan op met dat ongeloof. Het wordt tijd dat je gelooft. Je hebt nu gezien.

Zo zijn moderne mensen ook. Ze willen ook zien en dan pas geloven. Ze hebben daarin volkomen gelijk.

Zullen zij, zullen wij ook onze hand willen leggen in de gewonde zijde van de mensen? Dat is de vraag. Ik denk zelfs, dat zij, dat wij dán pas zullen weten, dat het allemaal waar is.

Mochten zij, mochten wij dan ook zeggen: Gij zijt mijn Heer en mij God.

Ik vrees een beetje, dat wij zonder de hand in de wonde van de ander nooit het wonder zullen vinden.

Daarmee legt Thomas de vinger op onze wonde.