Thomas

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Thomas gelooft niet wat de apostelen vertellen. Zij hadden hem gezegd: ‘Wij hebben de Heer gezien'. Aan dat gezegde hecht Thomas geen waarde. Het gaat er hem niet om de Heer te zien; hij wil de gekruisigde Heer zien. Daarom zegt hij: ‘Zolang ik mijn vinger niet kan steken in de plaats van de spijkers, zolang zal ik niet geloven'. Waarom zegt hij dat? Zou dat misschien zijn omdat zijn geloof staat of valt met de band tussen kruisdood en verrijzenis? Als daar een band tussen is, kan hij geloven. Als die band er niet is, gelooft hij niet. Daarom wil hij bij de verrezen Heer de littekens zien en voelen. En als je het zo ziet, dan heeft Thomas een geweldige boodschap voor ons. Eigenlijk de boodschap, waaraan wij het meest behoefte hebben. Dat namelijk uit de diepste ellende het grootste geluk ontspruit. En deze hoopgevende boodschap klinkt ook uit de woorden van de apostel Paulus: ‘Christus is gehoorzaam geworden tot de dood, ja, tot de dood op het kruis; maar daarom heeft God Hem hoog verheven, en Hem een naam gegeven die boven alle namen is'.

En we horen deze zelfde boodschap door Christus zeggen tegen de Emmaüsgangers: ‘Moest de Christus dit alles niet lijden om zo zijn glorie binnen te gaan'.

Toen Thomas dan ook zag de gaten van de spijkers, de wond in zijn zijde, toen zei hij: ‘Mijn Heer en mijn God'. Toen werd zijn geloof bevestigd, en dat geloof zou nooit meer verdwijnen. Er is dus een band tussen lijden en verheerlijking; tussen angst en bevrijding; tussen wanhoop en uitkomst; tussen dood en leven.

Uit groot verdriet zal eens vreugde verrijzen; uit de ervaring dat er mensen zijn die een hekel aan ons hebben zal de ervaring geboren worden dat er mensen zijn die ons beminnen; als een gevoel van eenzaamheid ons overvalt mogen wij geloven dat er weer een tijd zal komen dat alles anders zal zijn.

Als wij in ons leven een crisis meemaken, dan zegt alles ons dat die crisis uitzichtloos is, want het wezen van een crisis is dat hij uitzichtloos is. Maar Thomas zegt ons dat die crisis niet uitzichtloos is. Want hij heeft de wonden van de verrezen Heer gezien en gevoeld.

Daarom is het christelijk geloof onverwoestbaar. Het zal telkens weer uit puinhopen verrijzen.