2e zondag van Pasen. Zien, soms even

Ons kerkgebouw siddert nog een beetje na van de 1500 kinderen
die hier gisteren geweest zijn:
allemaal kleine mensen die op weg worden gestuurd
in het voetspoor van Jezus van Nazareth.
We hoorden vandaag spreken over het begin:
We horen spreken over de eerste christenen
die eensgezind waren en samenkwamen
in de zuilengalerij van Salomo.
Ze sloten zich dus aan bij de eredienst in de tempel:
ze waren trouw aan de joodse liturgie op de Sabbath.
Maar, als het gewone leven zijn loop hernam,
op de eerste dag der week (zondag, toen nog een werkdag)
kwamen ze vroeg bijeen in een of ander huis
om daar te vieren dat Jezus hun verlosser leefde
en het brood te breken.
De kracht van Jezus levenbrengende Geest
bracht en hield hen in beweging.
Diezelfde kracht brengt mensen nog steeds in beweging
en nu komen we aan de kern:
het is niet zomaar een mooi ideaal dat mensen bijeenbrengt
het is ook geen vrome hobbyclub, de kerk
of een rustig historisch genootschap
zoals de vereniging oud Haarlem.
Waarom werkt zijn kracht nog steeds?
Het antwoord vinden we in de evangelies van de paastijd.
HET IS DE HEER ZELF die zich aan de mensen
die schijnbaar zonder Hem verder moeten openbaart.
Het is de HEER ZELF die in de zijnen en met de zijnen werkt.
Neen, het is geen suggestie (verbeelding) dat de Heer leeft..
Hij leeft werkelijk en NEEMT ZELF HET INITIATIEF IN HANDEN.
'Hij blies over hen'
ontvangt de Heilige Geest.
Dat was gebeurd op de eerste paasdag
toen de leerlingen bijeen waren.
Eén was er echter niet bij, die goede Thomas die het allemaal niet zo direct kon geloven.
'We hebben hem gezien'
kraaiden de leerlingen enthousiast maar Thomas gelooft het niet. Waarom niet ?
Was hij een ongelovige zoals er tegenwoordig zovele zijn
of misschien een agnost, iemand die het allemaal niet zo goed weet
en daarom maar liever buiten schot bleef.
Neen, Thomas was verbijsterd
omdat de leerlingen zeiden Hem gezien te hebben
en -en nu komt het - geen steek bleken te zijn veranderd.
Als zij werkelijk dezelfde Heer
die gekruisigd was en gestorven
weer levende zouden hebben terug gezien
zouden ze zich toch wel anders gedragen hebben maar neen,
Thomas trof bij thuiskomst een groepje lieden aan
die zeiden iets, beter Iemand gezien, te hebben
maar die rustig doorgingen met samen te klaverjassen
om het een beetje populair te zeggen.
Zo'n suffe kerk was geen propaganda voor de levende Heer.
Van buitenkerkelijken horen we vaak dezelfde kritiek.
Het is gemakkelijk ze ongelovig te noemen
en verder door te gaan alsof er niets aan de hand is.
Het gaat ons wel degelijk aan:
ze zijn namelijk vaak niet ongelovig
omdat ze niet willen geloven
maar omdat ze niet kunnen geloven.
En waarom kunnen ze niet geloven?
Omdat degenen die zeggen dat ze de Heer hebben gezien,
degenen die zeggen christen te zijn
er zo weinig, zo vreselijk weinig goeds van bakken.
Ghandi, de grote Indiase geestelijke leider zei eens:
'ik zou graag in Jezus willen geloven
maar omdat de christenen mij zo weinig duidelijk voorleven
wie Hij was en onderling zo verdeeld zijn
kan ik er niet achter komen wie Jezus is.'
Een opmerking die wij in onze zak kunnen steken.
'Ze waren één in trouw aan de leer van de apostelen'
hoorden we in de eerste schriftlezing
en van de eerste christenen zeiden ze:
'zie hoe die elkaar liefhebben.'
Zouden ze dat van ons ook kunnen zeggen?
Zijn wij als christenen werkelijk zo anders
dan degenen die zeggen geen christenen te zijn?
Laten we in ieder geval maar gauw ophouden
Thomas ongelovig te noemen
en ons daarom het recht aan te matigen
om op hem neer te kijken.
Wij zijn immers gelovig?
Neen, zo simpel is het niet.
Aan ons de opdracht om onze levende Heer
werkelijk te herkennen
en zijn heilige Geest,
de kracht die Hij naar ons toestuurt,
werkelijk te laten binnendringen in ons leven.
---------------------
De achtste dag, vandaag, is -als het goed is-
de dag van de voltooiing,
de kerkgemeenschap mag wakker worden.
Nu zullen er werkelijk in navolging van Jezus Messias
nieuwe mensen opstaan die de kwade machten hebben afgezworen
en echt willen leven uit de kracht van de Geest
die de Messias ook bezielde en die alles nieuw maakt.
De traditie wil dat Thomas de evangelieverkondiger was
het verste durfde reizen van allemaal: tot in INDIA toe.
Thomas zag de wonden in Jezus' zijde en in zijn handen
niet als tragische tekenen van een mislukking
maar als de tekenen van Gods nieuwe schepping.
Thomas is bij uitstek de ware getuige geworden
die, nadat hij zelf Jezus gezien had
het tot zijn laatste dagen blijven verkondigen:
deze gewonde, deze gehavende
deze mens solidair met allen die lijden waar en wanneer ook,
juist deze mens is de gestalte van God.
Deze mens, solidair met allen,
vooral met de lijdenden en de verdrukten, is de levende Heer.
------------------------------------
Hij zag de nieuwe Adam die zijn zijde geopend heeft
en die zijn bruid aan zijn zijde zal ontmoeten,
de nieuwe Eva, zijn gemeenschap.
Als wij ernst maken met die opdracht
dan zal niemand van de mensen om ons heen
meer kunnen zeggen: het gaat nergens over.
Als wij hem werkelijk als Heer willen herkennen
en naar zijn stem luisteren:
'ik was hongerig, heb je mij gespijzigd,
ik was dorstig heb je mij gelaafd,
ik was vreemdeling, heb je mij opgenomen,
ik was ziek, in de gevangenis, heb je mij bezocht'
en we kunnen zeggen: 'ja heer dat heb ik geprobeerd' dan is er hoop.
-Vandaag vieren twee mensen hun veertig jarig huwelijk
ze kunnen niet hier zijn,
de bruidegom heeft gisteren de ziekenzalving ontvangen
en de bruid is in zijn onmiddellijk nabijheid om voor hem te zorgen.
Gisterenavond reikte ik de man, die de ziekenzalving had ontvangen,
de Hostie aan. Hij brak hem voor zijn vrouw
zoals ze altijd alles gebroken hebben
en we voelden dat waar is wat er geschreven staat:
waar 2 of 3 in mijn naam bijeenzijn daar ben ik in hun midden.
Beste paasfeest vierende parochianen
(Pasen duur 50 dagen voor wie dat nog niet wist):
Moge de Heer ons de kracht geven werkelijk zijn volgeling te durven zijn.
Door samen laten zien, door onze omgang met elkaar
hoe Hij leeft onder de zijnen, heeft het zin dat wij kerk zijn.
Dan, dan pas, zal de wereld kunnen geloven.
AMEN
Wees in ons midden Heer, blaas ons uw Geest in,
dan zal uw kerk nieuw leven vinden,
wees in ons midden, maak ons sterk in geloof
dan zal er vreugde zijn onder de mensen.
Heer open de gesloten deuren, breek binnen in ons bestaan
dan zal alles anders worden
en het aanschijn der aarde worden vernieuwd.
Wij bidden voor het alle volkeren die gekweld worden
door oorlog en geweld:
dat de vrede die Gij ons toewenst,
spoedig komen mag... in onze dagen.
Wees in ons midden, geef ons uw vrede,
de vrede die wij nog steeds niet konden maken
dan zal er voor deze wereld toekomst zijn voor allen.
Dat wij elkaar bewaren en troosten.
Voor onze zieken en verdrietigen
maar ook voor allen die licht uitstralen, goed doen.
Dat zij staande blijven in ons midden.
Laat ons in stilte bidden
slotgebed voorbeden:
Almachtige Vader wij danken U
voor het teken van Uw levenskracht en Uw goedheid
dat ons gegeven is in de verrijzenis van uw zoon.
Leer ons zo te leven,
dat de dood, de wanhoop en de zelfzucht geen macht over ons krijgen,
opdat wij waarlijk leven met Hem
die Gij hebt opgewekt:
Jezus, Uw Zoon tot in de eeuwen der eeuwen.
AMEN.