Zijn in het huis van de Vader (2009)

 Een leerkracht noemde de draadloze telefoonverbinding een verlengde navelstreng.  Ouders komen zo altijd te weten waar hun kinderen zijn.  Had Lucas aan zijn personages een gsm gegeven, dan hadden Maria en Jozef hun twaalfjarige zoon vlugger in Jeruzalem teruggevonden. 

De eerste dag hoefden ze zich geen zorgen te maken.  Kinderen konden probleemloos mee met de karavaan.  Een maatschappij waarin kinderen nauwelijks aandacht kregen, evolueerde tot een maatschappij waarin ze over beschermd worden. 

Bezie de kinderen niet te klein:

Zij moeten veel verdragen -

eenzaamheid, angsten, groeiens pijn

en, onverhoeds, de slagen.

 

Bezie de kinderen niet te klein:

Hun eerlijkheid blijft vragen,

of gij niet haast uzelf durft zijn.

Dàn kunt ge 't met hen wagen.

 

Laat uw comedie op de gang

- zij weten 't immers tòch al lang! -

Ken in uzelf het kwade.

 

Heb eerbied voor wat leeft en groeit,

zorg dat ge het niet smet of knoeit. -

Dan schenk' u God genade. 

Welke kinderen bedoelt Ida Gerhardt in haar Sonnetten van een leraar?  Horen de twaalfjarigen daaronder?  Twaalfjarigen merken alleszins veel op van de wereld van de volwassenen.  Ze zijn taalvaardig genoeg om hun mening te verantwoorden.  Elf-, twaalfjarigen zitten aan het einde van de basisschool.  Een aanzienlijk aantal kiest voor het vormselsacrament.  Zij beloven als vriend van Jezus te leven.  Kinderen kunnen aan de hand van het bijbelverhaal over de twaalfjarige Jezus de voor hen belangrijke vraag onder ogen zien: "Bij wie mag ik 'thuis' komen / zijn?" (www. Thomas).  NCRV nam in 2004 een Deense TV serie over: 'Jezus en Josefine'.  Josefine is een twaalfjarig meisje dat terugreist in de tijd en in Nazareth de eveneens twaalfjarige Jezus ontmoet.  Haar mobieltje rinkelt in Jezus' huis.  De serie had in Denemarken niet alleen een recordaantal kijkers, jongeren en ouderen.  Ze maakte een debat los over geloof. 

Twaalfjarige zijn geïnteresseerde kinderen.  Kardinaal Danneels vertelt graag over het kleine jongentje dat in Kanegem op de Stille zaterdag, vroeg in de ochtend, de liturgie van paaszaterdag meevierde en dat als knaap voor het eerst op kerstdag het orgel mocht bespelen (Klara, Sporen 28 juni 2009).

 Het verhaal bij Lucas is het enige bericht over Jezus als kind en jongeling.  Het toont waar Jezus mee bezig was.  We merken er iets van het diepste verlangen van Jezus: "zijn in het huis van de Vader."  Hij was in de tempel geboeid door de Joodse pedagogiek van vraag en antwoord.  Waarover?  Over de Thora!  

Voor Maria en Jozef is het een pijnlijke confrontatie.  "Ouders, ze zijn meestal een stap achter bij hun kinderen" (W.R. van der Zee, Vandaag, p. 56).  Ze vatten niet altijd het mysterie in hun kinderen.  We hunnen ongewild pijn veroorzaken, doordat wij ons onvoldoende inleven in andermans situatie.  Ouders worden zwak in hun kinderen.  De dromen die ze over hen hebben gaan niet in vervulling.  De behaalde resultaten beantwoorden niet aan hun wensen.  Ouders komen tot de ontdekking dat hun kinderen anderen eens meer zullen beminnen en daarvoor hun vader en moeder verlaten.  Ze zijn verrast dat voor hun dochter of zoon God de enige is die hun verlangen echt bevredigt.

"Uw kinderen zijn uw kinderen niet.

Gij brengt hen ter wereld, maar gij zijt niet hun oorsprong.

Want hun ziel woont in het huis van morgen, dat ge niet kunt betreden, zelfs niet in uw dromen." (Kahlil Gibran). 

Lucas eindigt zijn verhaal over het eerste paasbezoek van Jezus in Jeruzalem met een harmonieuze groeinotitie.  Ouders zijn ervaringsdeskundigen.  Samen met hun kinderen kunnen ze elke dag toenemen in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen. 

"Kleine kinderen, kleine zorgen; grote kinderen, grote zorgen."  Maria bewaarde, zoals veel moeders doen, alles in haar hart.  Jezus heeft haar naderhand nog zorgen bezorgd.  Wanneer hij later voor goed weg is uit Nazareth, hoort zij hem zeggen dat zij pas zijn moeder is als zij naar het woord van God luistert en er naar handelt.  Dan hoort ze thuis bij de nieuwe familie van Jezus, bij zijn broeders en zusters (Lc., 8,19).  Zij heeft als een van de eerste begrepen dat in het eerste paasfeest van Jezus te Jeruzalem al iets door schemert van zijn laatste paasfeest.  Die tweede keer zullen vrouwen hem alweer de derde dag vinden!  Zo maakt Lucas in de Kersttijd al duidelijk waar het zal op uitlopen.  In de kleine miniatuur van het paasverhaal van vandaag herkennen we het grote verhaal dat straks zal beginnen (W.R van der Zee, Op. cit., p. 57).