Feest van de Heilige Familie (2006)

Beste dorpsgenoten,

Het feest van de Heilige Familie, Jezus, Maria en Jozef wordt gevierd op de zondag na kerstmis.

Onze kerkelijke leiders, die niets liever zien dan veel heel jonge mensen in de kerk, gaan nog altijd uit van een heilige familie zoals ik, en velen van u, die gekend hebben in onze jeugd: moeder altijd thuis aan het werk, vader in veel gevallen ook in de buurt, bidden voor en na het eten, 's avonds rozenhoedje en 's zondags naar de kerk. Geen sprake van kinderopvang, geen crèch, geen stappen in het weekend, geen TV en computerspelletjes, geen blowen, geen eerste sexuele ervaringen.

Het valt daarbij op dat pausen en bisschoppen bij hun aansporingen bijna nooit verwijzen naar dat jongetje van twaalf, Jezus van Nazareth, dat in de drukte van hun pelgrimstocht zomaar aan vader en moeder ontsnapte en daarmee zijn ouders de stuipen op het lijf joeg. Zij hebben zich toen afgevraagd wat er van dat kind moest worden en terecht!

Het enige dat van de Heilige Familie nog overblijft zijn de opa's en oma's. Sommigen daarvan bidden nog voor het eten en gaan 's zondags nog naar de kerk. En, heel belangrijk, zij staan klaar om kleinkinderen zo nodig op te vangen.

Jezus heeft heel veel geleerd en overgenomen van zijn vader en moeder. Zij hebben hem het gevoel gegeven dat hij er mocht zijn, dat hij in veilige handen was. Het komt niet zomaar uit de lucht vallen dat hij zo vaak spreekt over zijn "Vader", die geen mus van het dak laat vallen, over de goede herder, over de barmhartige Samaritaan, over de vader van de verloren zoon. Beelden die zijn ouders bij hem hebben opgeroepen. Beelden die we terugzien op de poster met de twee handen die de aardbol vasthouden. Zo omvattend, zo inspirerend kunnen beelden zijn in een mensenleven!

De stukken uit de bijbel die u gehoord heeft en de opvattingen van onze kerkelijke voorgangers gaan er van uit dat grootouders nog niet bestaan. Die werden in het verleden immers niet ouder dan vijftig.

Nu doen we er goed aan bij die zogenaamde heilige familie ook de grooutouders, de opa's en oma's betrekken. Uit eigen ervaring weet ik hoe ontzettend belangrijk en inspirerend een grootouder kan zijn. Zij kunnen beelden, wijsheid, aandacht en intuïties op hun kleinkinderen overbrengen die hen heel rijk maken. Daarbij wordt de naam van Jezus dan wel niet doorgegeven maar wel hetgene waar hij voor stond: het verlangen naar vrede en gerechtigheid, de wetenschap waar het eigenlijk om gaat.

Dat het zo moge worden.