Tien rechtvaardigen (2004)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 198 niet laden

AFDINGEN

In de schoenwinkel van Durlinger in Maastricht stond een röntgenapparaat. Als je je voeten eronder stak, zag je het skelet van je tenen bewegen. Het was ‘t nieuwste hulpmiddel bij het passen van kinderschoenen. Het werd om gezondheidsredenen verwijderd.
Als de goede schoenen waren gevonden, gekeurd en ingepakt dan kwam het moeilijke moment. Mijn moeder ging afdingen! Ik ging een paar stappen opzij staan alsof ik bij een andere moeder hoorde en mijn broer verborg zijn gezicht in haar bontjas. We schaamden ons! ‘Mijnheer Durlinger, het is binnenkort uitverkoop', begon mijn moeder opgewekt. Het was september en mijnheer Durlinger gromde ‘ja ja, in januari...' Mijn moeder kreeg tien procent en liep opgewekt de zaak uit. Ik zwaaide vanonder het apparaat naar mijn broer. Ook ik liep stralend naar buiten!
Afdingen was vroeger een normaal. Wat mijn moeder tot zo'n uitstekende onderhandelaarster maakte, was haar motivatie: zij deed het niet voor zichzelf. Ze deed het om een groot gezin na de oorlog draaiend te houden. Liefde gaf haar leeuwenmoed.

TOPCONFERENTIE

God is tot het uiterste getergd door het kwaad van de mensen. Sodom is het toppunt. Het egoïsme en de spilzucht van de inwoners zal tot ondergang leiden. Abraham heeft er lucht van gekregen. Hij gaat onderhandelen met God. Hij doet het geslepen en deskundig; ‘als een echte jood' zou men later zeggen. Abraham pleit voor anderen, zijn vijand Sodom; niet voor zichzelf. Hij doet het uit liefde. Hij heeft succes.
‘Als er nu eens 50 rechtvaardigen zijn in de stad... het is toch niks voor jou, God, om die te laten omkomen.' ‘Dat is waar', zegt God. ‘Als er 50 rechtvaardigen zijn spaar ik de stad.' Schitterend. Nu is Abraham ver genoeg. Hij pakt het pleidooi van de andere kant aan. ‘Oké, bij vijftig gaat de ramp niet door, maar als er nu eens vijf mankeren, dan ga je toch niet de stad vernietigen?!' God kan niet terug. Oké, op vijf rechtvaardigen te weinig zal hij niet kijken. Nu ligt de weg vrij naar 35 en 30. Abraham dingt af. ‘Als er nu 10 rechtvaardigen in Voerendaal wonen, zult u dan het dorp sparen?' ‘Oké', zegt God. Hier eindigt het verhaal.
God spaart een stad waar 10 rechtvaardigen zijn.
Het laat ons een beetje onbevredigd achter. Abraham had beet. Waarom dingt hij niet af tot één? Waarom nam mijn moeder genoegen met tien procent?

QUORUM

De joden hanteerden een minimum-eis. Om de sabbatdienst te laten doorgaan moesten er minstens tien gelovigen aanwezig zijn. Met minder kerkgangers ging de viering niet door. Zolang er in het zondige Sodom gebeden werd, zou God barmhartig zijn.
Jo Bruls gaf ons een rondleiding in de synagoge van Meerssen. Hij herinnert zich de verhalen van de weinige joden uit Meerssen die de oorlog overleefd hadden. Hoe ze in de synagoge op sabbat bijeenkwamen in de eerste oorlogsjaren. Elke week waren er opnieuw families opgepakt. Elke sabbat werden de aanwezigen angstvallig geteld en werd er getreurd over wie er deze week waren gearresteerd. Toen het er geen tien meer waren kon de synagoge dicht.
Ik las ook bij Kushner hoe de joodse synagoge tot tien telt. Tien moeten er aanwezig zijn. Maar de mensen die in de rouw zijn tellen niet mee. Ze zijn geëxcuseerd. Hun hart hoeft niet bij God te zijn. En wie verliefd is ook niet. Die is ook verontschuldigd. Zijn hart mag elders toeven.
Jezus heeft opnieuw nagedacht over dat aantal van tien. Hij zegt: Ik zal in uw midden zijn wanneer er twee samenkomen in mijn naam.

ENKELEN ZIJN GENOEG

Hoe weinig mensen er ook nodig zijn om Gods barmhartigheid op te roepen, helemaal alleen redden we het niet! Een paar mensen kunnen een feest of een voetbalwedstrijd verzieken. Een paar mensen zijn genoeg om het feest en de wereld te redden.

OPEN RAMMEN

Lieve kinderen. Nadine had een jonger broertje. Meestal vond ze hem een lastig kereltje, ‘Je bent een aap!' zei ze dan. Daar werd Tom nog wilder van. Als ze hem helemaal kwaad wilde maken riep ze: ‘Tom-apenstaartje- punt-nl'.
Afgelopen woensdag was het weer raak. Er was grote ruzie. Nadine was haar fijnschrijver kwijt. Ze beschuldigde Tom. Die zei dat hij nergens van wist. Nadine griste Toms playstation weg en sloot zich daarmee op in haar kamer. Nu was de hel los. Pappa en mamma waren niet tuis. Tom begon op de deur te bonzen. Nadine stopte haar oren dicht en zette de radio keihard aan. Tom bleef kloppen. Wel een kwartier. De telefoon rinkelde. Dat zouden wel de buren zijn, maar Tom ging verder. Hij gebruikte een stoel om te bonken. De verf bladderde van de deur. De deur kraakte. Nadine begon te gillen ‘Stop!' Ineens vloog de deur open. Tom viel met stoel en al de kamer binnen.
Tom wist: als je maar blijft bonzen dan doen ze altijd open. Het kan even duren, het geeft kwaje koppen en straf, maar ze doen open. Gegarandeerd.
Jezus wist dat ook. Daarom moet je blijven bidden.