Raadgevingen voor onderweg

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Vroeger heb ik altijd gemeend dat deze raadgevingen ‘voor onderweg' alleen bestemd waren voor priesters en missionarissen. Maar in dit evangelie staat heel duidelijk dat Jezus nog zeventig anderen uitstuurde. Niet alleen de priesters zijn verantwoordelijk voor het binnenhalen van de oogst. Iedereen die gedoopt is en volgeling van Jezus wil zijn, moet zorg dragen voor het geestelijk welzijn van zijn medemens.

De Blijde Boodschap kwam in onze gewesten niet alleen door priesters, ook door soldaten en marskramers, die langs de heerwegen trokken. Zij hadden geen theologische scholing gehad, maar zij waren vervuld van de geest van Jezus. En zo is het gegaan door alle tijden heen. Amerika en Afrika zijn niet alleen gekerstend door priesters, maar door eenvoudige mensen, die evenals zij, bij wie zij woonden, midden in het leven stonden. Zij waren zich wel bewust van de taak die op hen rustte, dat zij het geloof verder moesten geven aan anderen. God wil mensen door mensen redden. Mensen worden niet tot het geloof gebracht door het drukken van bijbels en geschriften. Dan zouden er nu geen problemen meer zijn. De enige bijbel die de mensen tegenwoordig nog lezen, zijn de christenen zelf. Dat wil zeggen: het evangelie wordt geloofwaardig verkondigd door mensen die het evangelie hebben vertaald in hun eigen leven.

De grondwet van elk apostolaat is: de zending moet worden voorbereid door inkeer en gebed. Zoals ons lichaam de dubbele werking kent van in- en uitademen, zo moet aan het uiterlijk apostolaat een innerlijke verbondenheid met Christus voorafgaan. Jezus heeft eerst mensen rond zich verzameld en hen gevormd, voordat Hij hen uitzond. Over die waarheid zijn we niet verwonderd en toch wordt er lang niet genoeg aandacht aan besteed. Als vandaag de dag weinig christenen hun zending in de wereld vervullen, dan is het ook omdat zij zelf niet geïntegreerd zijn in een levende gemeenschap van christenen. Zo ontbreekt hun de nodige ruggengraat. Een ontwikkelingshelper heeft mensen nodig die borg staan voor ziekenfonds en pensioen. Voor de kerkelijke zending is er een geestelijke achtergrond nodig: het gebed en de steun van de gemeenschap. Het is opvallend hoe Paulus, direct na zijn bekering, in Damascus als enkeling wilde optreden. Maar het kwam tot niets, tot hij zich bij de gemeente van Antiochië aansloot en in haar opdracht zijn missiereizen begon.

De leerlingen van Jezus moeten ook twee aan twee uittrekken. Er zijn veel goede motieven voor deze raad: wederkerige hulp, steun bij ontmoediging en tegenslag, goede raad als iemand niet meer weet hoe het moet. Twee aan twee erop uittrekken is een teken dat je eerst samen de liefde beoefent. Om lief te hebben moet je minstens met z'n tweeën zijn. Als iemand niet met anderen wil of kan samenwerken is hij niet geschikt om op te treden als getuige van Jezus.

Jezus wil dat zijn leerlingen in armoede en bescheidenheid naar de mensen gaan. Jezus verwacht meer van de inzet van de persoon dan van de inzet van de middelen. De apostolaatmiddelen staan tegenwoordig op de voorgrond; de menselijke persoon schijnt niet erg mee te tellen. Mao heeft eens gezegd: "In China moet de revolutionaire geestdrift het gebrek aan stroom vervangen". Hier bij ons in het Westen is het vaak anders: men meent het gebrek aan geloof te kunnen vervangen door papier en celluloid.

Jezus zendt ons als schapen onder wolven. Wij strijden niet met gelijke wapens: list tegen list, geweld tegen geweld. Het komt ook niet op organisatie of financies aan. Het Rijk van God is geen mensenwerk, niet het gevolg van menselijke planning en bekwaamheid. In onze zwakheid komt de almacht van God tot haar recht. Tussen atheïsten, materialisten en egoïsten staan christenen machteloos als schapen. Maar zij moeten opvallen door hun liefde tot elkaar en tot de Kerk. Dan kan God ook vaardig worden in al wat zij doen.