De trend breken (2001)

Wie de trend van onze tijd wil volgen die dient zich in de strijd te werpen voor het zo veel mogelijk binnenhalen van geld en goed. Ervoor werken is een idee, een handeltje opzetten en beleggen is misschien nog beter. Want rijkdom is "in" en ook om dat te laten zien. Drie jaar in hetzelfde huis is wel het maximum. Daarna moet er iets groters komen. Voor geld is alles te koop en let op de advertentie: Op is op! Vroeger zeiden we: Op is op en op is mooi. Maar dat is veranderd. We moeten kopen niet omdat we het van plan waren of nodig hadden, maar het zou kunnen zijn dat we het hadden willen kopen en dat er dan een ander ons is voor geweest. Die gedachte alleen al is onverdraaglijk en de handelaar weet dat. Een feestje zonder hertenbiefstuk, champagne en kaviaar stelt al niets meer voor en voor de leut kan men een lolbroek inhuren. Dat alles samen geeft aanzien en dat moet een mens alles waard zijn. Deze trend is absoluut niet nieuw in de geschiedenis, maar er is wel weer nieuwe vaart in gekomen. Andere waarden zoals sociale bekommernis voor de zwakken, rust en bezinning, kunst om de kunst, hebben het weer eens een tijdje extra moeilijk, om over bewustwording van onze oorsprong en bestemming en over God nog maar niet te spreken.

Zo goed als trendsetters zijn er ook altijd trendbrekers geweest: mensen die niet mee doen aan het eindeloos vergaren en sommigen van hen durven het ook nog te verkondigen ook. Jezus van Nazareth was één van degene die het durfden te zeggen. Dat werd natuurlijk ook toen Hem niet in dank afgenomen. Wordt door Hem nu ineens de armoe als hoogste ideaal aangeprezen, terwijl Hij op een ander moment juist aanspoort om de armen uit de ellende te halen? Wil Hij ons overhalen tot honger lijden, tot het droefgeestig slijten van onze levensdagen?. Moeten we iets verzinnen om vooral uit de samenleving te worden geschopt? Natuurlijk niet. Hij is degene die ertoe aanspoort om gelukkig te zijn en anderen gelukkig te maken. Hij is degene die wel aan de kant gaat staan van de zwakke die niet op eigen kracht een minimum kan binnenhalen van wat anderen overdadig bijeen weten te sprokkelen. Maar Hij wil vooral een trend doorbreken, de trend die alles opoffert aan en niets anders meer voor heeft dan geld en goed, eten en drinken, pret en aanzien. Dat wordt niet alleen de rijken voorgehouden, maar ook de arme en al degene die daar tussen in zitten.

Ook in onze samenleving zijn gelukkig nog heel wat mensen te vinden die het goede evenwicht weten te bewaren tussen de aandacht voor materiele en de aandacht voor geestelijke zaken. Het is niet de trend, dat moet gezegd, maar dat kan weer eens veranderen juist door hen en door degene die net als profeten van vroeger ook nog durven uitdragen dat we te veel in een richting zijn doorgeslagen. Het zal niet meteen in dank worden afgenomen, maar we zijn daarmee wel in goed gezelschap.