God in triplo?

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Een feest bouwen op een dogma of een waarheid is een moeilijke zaak. Geen enkel predikant voelt zich daar goed bij. Moet hij vandaag iets uitleggen of iets verdedigen? Ik geef eerlijk toe, dat ik daar ooit ook zo over dacht en dat ik me daar ook niet goed bij voelde. Ik heb echter bijgeleerd. Het is namelijk geen dogmafeest. Het is een zondag waarop wij alles resumeren wat voorbij is: de Kersttijd en de Paastijd. Wie is dan die God van ons? Wie is dan die God die wij in en door alles hebben ontmoet? Welke naam geven we aan die God? Hij is Vader, Zoon en Geest. Eén God met een drievoudige naam. Een God in triplo. Hij is Wet en Toonbeeld en Belofte, een omgekeerde BTW! Dat is al heel wat anders dan een ingewikkelde uitleg over een ingewikkeld mysterie. Dan begint het ons aan te spreken. Dan zegt het ons iets. Dan zegt het ons zelfs zeer veel.

In een goed boek over menswording las ik, dat BTW de grondregel is van de opvoeding. Om mens te worden heeft een mens dit nodig: iemand moet richting geven aan zijn leven. Iemand moet zijn Wetgever zijn. Om mens te worden heeft een mens een Toonbeeld nodig: iemand die toont hoe ik volgens die levenswet kan leven. Hoe Ik kan leven volgens een model. Het is dus geen theoretische droom: ik kan me optrekken aan iemand die me uitnodigt om in zijn spoor te leven. Tenslotte heeft een mens iemand nodig die hem de Belofte geeft, dat hij daartoe de kracht zal ontvangen, dat het binnen zijn mogelijkheden ligt.

Dat heeft een mens inderdaad nodig. Hij kan geen van de drie missen. Als hij alleen maar een wetgever heeft, voelt hij zich enkel autoritair aangesproken. En dat is uiteindelijk ondoenbaar. Het legt alleen maar een druk op ons leven. Het maakt ons hard. Het ontmoedigt ons ook: wij komen er immers niet toe dit hoge ideaal te beleven. Zo is het ook met het Toonbeeld. Een kind dat alleen maar ouders ziet die het goede doen zonder dat ze ooit de richting en de weg voor hem openen met een richtinggevend en een wegwijzend woord, zal zonder enige structuur dromen... van een grote liefde en in die droom blijven steken. Hij zal niet weten hoe hij het zelf kan doen. En tenslotte: een kind dat nooit de Belofte ontvangt dat het goede ooit zijn deel wordt, bloeit niet open en blijft onvervuld naar volwassenheid uitzien. Geen van de drie kan worden gemist!

Dat zou op zich een gesprek kunnen zijn dat uren duurt. Het zou voor vele mensen een openbaring zijn. Het zou kunnen tonen waar we zijn vastgelopen of hoe het komt, dat we er toch zijn doorgeraakt, door het moeilijke examen van het leven.

Maar mogen wij zo over God spreken? Is het oneerbiedig Hem zo voor te stellen? Ik ga er van uit, dat dit kan en mag. Anders was ik niet zo begonnen. En het mag echt! Wij kunnen immers niet anders over God spreken dan in menselijke termen, met menselijke woorden en beelden en vergelijkingen. God BTW dus maar.

Als God dat voor ons mag zijn, een Wet, een Toonbeeld en een Belofte, dan is Hij onze aanbidding waard en dan is het goed voor ons om voor dit mysterie door de knieën te gaan. Dan verdragen wij, dat Hij ons de richting wijst in het leven, dat Hij als Vader directief spreekt. Dan zijn wij als kinderen zo blij, dat Hij ons een broeder geeft, een tochtgenoot, een vriend van onze vreugde. Dan zijn we aanwezig op Pinksteren om de nieuwe taal te verstaan en zelfs om moedig en Geest-driftig te werken aan de vernieuwing van het aanschijn der aarde. Dan stellen we niet langer de vraag: hoe kan iemand tegelijk één en drie zijn? Dan is onze grootste zorg niet meer te weten hoe de interne verhouding is tussen Vader-Zoon-Geest. Dan beseffen we vol vreugde, dat dit grote, heilige geheim een open geheim is: een soort tafel waar ze met drie aanzitten en waar wij als de vierde man mee mogen spelen. Dan vermoeden we met zekerheid, dat er drie zijn die over ons waken en dat wijzelf geroepen zijn om voor elkaar Wet te zijn en Toonbeeld en Belofte.

Het mysterie van God nodigt ons uit om drietalig in het leven te staan. En mensen te zijn in triplo! Want naar Zijn beeld en gelijkenis, naar Zijn diepste wezen werden wij geschapen!