Evangelieprikje 2016

Jezus trekt Jericho door, met in zijn zog de leerlingen die zowat alles achtergelaten hebben om Hem te volgen omdat ze denken dat Hij de ware is. Ook wij rekenen ons tot Zijn leerlingen en dus trekken we mee met Hem. We genieten van het warm onthaal dat onze Meester te beurt valt, het bevestigt onze keuze. Het doet goed te zien dat Jezus zoveel mensen aantrekt. Zelfs de “high society” van Jericho is present. Hopelijk mogen we bij een van hen te gast zijn, die zullen zekere een lekkere maaltijd bereid hebben voor ons. Hoe fier zou mijn familie niet zijn als ze horen dat we bij de oudsten van Jericho te gast mochten zijn. Maar wat doet Hij nu? Hij begint tegen die kleine man in de boom. Wie is dat? Even luisteren in de menigte. Oh neen, het gaat om een vuile tollenaar die blijkbaar al heel veel vijanden gemaakt heeft door zich persoonlijk te verrijken op de rug van anderen en dan ook nog eens samen te werken met de vijand. Wat zegt Hij nu?? Ik wil bij jou te gast zijn? Hij gaat toch niet bij zo iemand gaan eten als er zo zoveel andere goede mensen zijn die Hem te gast willen. Wat doet Hij nu? Dat doet zeker geen goed aan onze zaak. Wat bezielt Hem toch? Maar misschien wil Hij hem gewoon eens goed de waarheid zeggen...

Maar Jezus verwijt niemand, oordeelt niet, veroordeelt niet. Hij wil gewoon bij hem te gast zijn. Het niet vastpinnen, genoeg liefde hebben om verder te kijken dan wat iemand zegt of doet kan blijkbaar zo krachtig zijn dat het mensen verandert. En zo krijgt Jezus iemand die op het verkeerde pad liep weer op het rechte pad. Hij brengt Zacheus weer tot zichzelf, want Zacheus betekent letterlijk rein en zuiver. Veel godsdienstfanatiekers vinden zichzelf ook zuiver en delen de wereld op in gelovigen en ongelovigen. Zij geloven zelfs dat God hen opdraagt de wereld te zuiveren met “ het zwaard “. Jezus komt niet om mensen te verdelen, Hij is gekomen om te verbinden, mensen met mensen, mensen met God. Net als wij begrijpt Jezus die gondsdoenstfanatiekelingen niet, Hij begrijpt niet hoe mensen als IS maar evengoed de kruisvaarders Gods naam gebruiken om te moorden. Misschien denken zij net als Jezus’ leerlingen toen meer aan hun eigen faam dan aan de ander. Bij Jezus gaat het niet om zijn eigen faam, Hij weet dat velen dit zullen afkeuren, maar dat is nu eenmaal wat God van Hem verwacht. God heeft vooral oog voor die ander die er niet meer bijhoort, die moet er terug bij.

En hoe zit het met ons? “Gebruiken” – mijn excuses voor het woord – wij ons geloof om mensen te verbinden of om ons te onderscheiden? Bij welke stroming we onszelf ook plaatsen, we moeten beseffen dat Jezus ons altijd opnieuw oproept om mensen kansen te geven, om verder te kijken dan wat iemand zegt of doet. Dat dit niet eenvoudig is, is nog gebleken toen de vrouw van Dutroux bij zusters ging logeren. Blijkbaar hebben wij een natuurlijke voorkeur voor wat we zelf fatsoenlijk vinden. Dit evangelie daagt ons uit om te zien wie de “zacheussen” van vandaag zijn en waar ze zich schuilhouden. Wie wordt vandaag door onze samenleving geïsoleerd? Tegen wie zegt onze samenleving onomwonden dat ze de boom in kunnen? Zijn het de vluchtelingen? Onze gesluierde moslimszusters? ... Hoe stellen wij ons als Kerkgemeenschap op? Kijken wij met Gods barmhartige ogen naar die mensen? Hebben we oog voor hen? Brengen wij hen terug in de samenleving? Willen wij ook de Blijde Boodschap daadwerkelijk brengen? Dat is niet evident en ook dit evengeliestukje toont dat velen het niet zullen begrijpen, sommigen zullen het ons zelf kwalijk nemen. Maar we kunnen dit doen omdat we geloven en weten dat God ons voortdurend nieuwe kansen geeft. Hoeveel ruimte krijgt Gods onvoorwaardelijke liefde in ons hart? Daarmee komen we ook bij de andere kant van dit verhaal. Misschien hebben wij ook al dingen gezegd of gedaan die ons (tijdelijk) isoleerden van onze vriendengroep, familie, ... wel, vandaag zegt Jezus ons dat we altijd op God mogen rekenen, zelfs al lijkt de rest van de wereld tegen ons. Als dat geen fantastisch nieuws is. Dat we op God kunnen rekenen betekent niet dat we mogen of moeten berusten in ons isolement. Altijd weer wil God mensen, broeders en zusters, bij elkaar brengen. Hij wil ook dat alle mensen op een menswaardige manier kunnen leven, corruptie zoals bij Zacheus kan dus niet. Alleen, Jezus toont ons nog maar eens dat je geen kwaad met kwaad vergeldt. Door Zacheus te erkennen als mens, als zoon van Abraham heeft Hij het goede dat in iedere mens schuilt aangesproken. Dat is de manier waarop Jezus mensen wil verbinden. Hij vraagt aan zijn volgelingen om in Zacheus meer te zien dan een corrupte tollenaar die samenwerkt met de vijand. Hij vraagt vandaag aan de gepeste om in de pestkop meer te zien dan iemand die met woord en daad je pijn doet. Hij vraagt aan ons om in de medemens die aan de kant gezet wordt of die in de gevangenis wordt gegooid, meer te zien dan wat hij gezegd en/of gedaan heeft. Nog eens, dat betekent niet dat hun woorden of daden moeten goedkeuren. We moeten alleen verder kijken, contact blijven houden ook al staat een massa volk tussen ons. Laten we bidden dat we die kracht van God mogen ontvangen en dat we elkaar steunen bij het opmerken en contact leggen met de Zacheussen van vandaag.