28e zondag door het jaar C - 2004

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 126 niet laden
Eigenlijk is dit een ongelooflijk verhaal!
Tien mensen worden genezen
van de meest afschuwelijke ziekte, de melaatsheid!
En slechts één daarvan komt Jezus bedanken!
En dat was dan nog een vreemde­ling!

Negen van hen keren direct terug
naar hun leven, naar hun familie, hun werk…
Slechts één keert terug
om de Schen­ker van het leven te danken.
Wij vinden dat ongelooflijk…

Maar zijn wij niet allemaal
een beetje zoals die negen mensen?
Eigenlijk zijn wij allen een beetje melaats …!!!
Niet uiterlijk, maar wél innerlijk: in ons hart…!!!
Soms is ons hart besmet door zoveel hardheid,
door zoveel liefdeloosheid…
Dat is een ziekte die ons langzaamaan
helemaal afsluit van de anderen en van God.

Onze liefdeloze hardheid kan net als melaatsheid
onze innerlijke gezondheid aantasten.
En dan weigeren wij
nog énige liefde te tonen of te ontvangen.
Wie kan ons daarvan genezen?
Zoals de tien melaatsen mogen wij Jezus om hulp roepen.

Allen worden genezen…
Al gaande, door groeiend vertrouwen onderweg…
Allen, zonder uitzondering…
Elke mens, van welk ras of kleur ook,
die vertrouwt op het woord van Jezus,
zal worden genezen van de liefdeloosheid in zijn hart.

Maar niet iedereen stelt zich de vraag
wáár die genezende liefdekracht vandaan komt!
Velen, die het nochtans goed bedoelen,
leven onbewust en oppervlakkig.
Wij genieten van de weldaden van de schepping.
Wij worden door allerlei diensten en mensen geholpen
en met véél zorg omringd.
En wij vinden dat allemaal
eigenlijk héél normaal en vanzélfsprekend.

Slechts af en toe beseffen wij
dat wij alle belangrijke dingen in ons leven
gewoon gekregen hebben.
Zomaar, voor niets…
Onze geboorte, onze ouders, onze gezondheid,
onze ontmoetingen met goede mensen
die ons leven bepaald hebben,
de goede en oprecht mooie momenten in ons leven:
dat alles is ons geschonken
als een genade van God, onze schepper.
Hij is de bron van alles!

Een dankbaar mens ziet al het goede in het leven
als een geschenk, als weldaden van God
die ons van harte worden geschonken.

Die levenshouding van dankbaarheid
kan héél ons leven beïnvloeden!
Ook al krijgen wij tegenslagen te verwerken,
ook al lukt ons niet alles,
dan nog hebben wij eigenlijk
duizend keer méér reden om dankbaar te zijn
voor het goede dat gebeurt in ons leven,
dan om opstandig of verbitterd te zijn
voor hetgeen mislukt is.

Eén melaatse slechts keert terug om Jezus te danken.
Hij beseft ten volle de draagwijdte
van wat er aan hem gebeurd is.
Hij blijft niet meer op een afstand staan…
Hij gaat naar Jezus toe
en werpt zich dankbaar voor Hem neer…!!!

Goede mensen, laten ook wij
plaats maken in ons leven voor dankbaarheid…
En regelmatig terugkeren naar Jezus,
zoals die éne melaatse…
Wij kunnen dat doen
in elke Eucharistieviering die wij meemaken!
Eucharistie vieren is regelmatig terugkeren naar Jezus,
om Hem te danken!
In de Eucharistie, in de schamele tekens van brood en wijn,
geeft Jezus zichzelf helemaal aan ons.
In de Eucharistie toont Jezus ons
hoe onze God zich telkens wéér liefdevol aan ons geeft.

Die houding van die éne melaatse
die naar Jezus terugkeert,
dat is de houding van de christen-gelovige
tijdens de Eucharistieviering.

Héél de schepping wordt ons door God geschonken…!!!
In dankbaarheid bieden wij God
lovend en prijzend ons eigen leven aan…
In elke Eucharistieviering keren wij terug
naar de Gever van alle leven.

Alles wat ons in ons leven geschonken wordt,
dient om ons, mensen,
tot gemeenschap te brengen met God.
De melaatse is tot inzicht gekomen:
de persoon Jezus is voor hem belangrijker geworden
dan zijn pas verworven gezondheid.
De melaatse is tot het wáre leven gekomen.

De andere negen, die werden genezen.
Maar de melaatse, die werd ten diepste gered:
zijn geloof heeft hem tot bij God gebracht!
Moge het geloof van elk van ons hier aanwezig
ook ons geleiden tot gemeenschap
met Hij die ons het volle leven wil schenken.