Leerling van Jezus zijn

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Mag ik beginnen met u een verhaal te vertellen? Wellicht kent u het al, want het wordt heel vaak gebruikt als eerste lezing in een huwelijksmis; daar gaat het eigenlijk ook over volgen en trouw zijn. Een jong meisje wandelde met haar moeder op het strand. Ze droomde van haar aanstaande huwelijk en zei: ‘Moeder, jij en vader, houden van elkaar en jullie zijn elkaar altijd trouw gebleven. Wat moet ik doen opdat mijn man ook altijd van mij zal blijven houden?'

Moeder zei niets, maar ze bukte zich en vulde elk van haar handen met het fijne witte zand van het strand. Zonder iets te zeggen knelde moeder de vinger van één hand krampachtig om het zand. Dat glipte eruit en hoe meer zij haar hand samenbalde, hoe sneller het zand eruit weggleed. Toen zij die hand opendeed kleefden er nog slechts enkele vochtige zandkorreltjes aan haar hand. Maar de andere hand had de moeder opengehouden als een kleine schaal. Daarin bleven de zandkorrels liggen en schitterden als kleine kristallen in het licht van de zon.

Het evangelie van vandaag zegt ons: ‘Om mijn leerling te zijn, moet je je vader en moeder, je broers en zusters haten; om Mij te volgen moet je je kruis op je schouders nemen; als iemand zich niet losmaakt van al wat hij bezit, kan hij mijn leerling niet zijn'. Dat zijn toch wel verbijsterende woorden en je vraagt je af: hoe bestaat het, dat die eerste leerlingen juist deze strenge, radicale woorden van Jezus onthouden en voor ons opgetekend hebben? En als wij vandaag naar deze woorden luisteren, dat wil zeggen gelovig in ons hart opnemen, alsof wij ze voor de eerste keer hoorden, dan zijn wij geneigd te zeggen: nee, die woorden gaan te ver. Is dat wel een haalbare kaart, zo leerling van Jezus te kunnen worden? Als wij eerlijk willen zijn, denk ik, dat wij van die woorden van Jezus niets af mogen doen. Jezus heeft ze uitgesproken op de weg naar Jeruzalem, op de weg naar het kruis, om zijn leerlingen een nieuwe weg te wijzen. Met deze spreuken zegt Jezus duidelijk en ernstig waar het op aankomt, als je zijn leerling wil worden. De voorbeelden die Jezus gebruikt, van de man die een toren wil bou-wen, en van een koning die oorlog wil voeren, zeggen eigenlijk alleen dat christen-zijn geen eenvoudige zaak is en dat je heel goed moet weten waar je aan begint. Maar wij moeten er ook bijvoegen dat Jezus deze woorden niet heeft willen zeggen om ons te frustreren of te benauwen. Hij wil ons steeds bemoedigen, nooit ontmoedigen. Hij wil ons overtuigen van het haalbare en wil ons niet laten verdrinken in het onmogelijke.

Om dit duidelijk te maken begonnen wij met het verhaal van die moeder, die met haar beide handen vol zand stond, als een uitdrukking van twee verschillende mentaliteiten. Zo staat dit verhaal dicht bij het evangelie. Als je krampachtig je handen samenknijpt, raak je al het zand kwijt; als je voortdurend uit bent op hebben en krijgen en houden, dan glipt het geluk door je vingers weg. Alleen wanneer je je handen openhoudt, als iemand die zijn leven eenvoudigweg ontvangen wil, dan blijft het geluk in je open handen geborgen.

Dit wil Jezus ons ook zeggen op zijn weg naar het kruis. Als je wilt vasthouden aan alles wat je hebt, dan ben je geen toekomstmens, dan kun je geen christen zijn. Als je Mij wilt volgen, zegt Jezus, dan moet je kiezen voor een leven dat bestaat in geven en loslaten. Zo worden de christenen mensen van de nieuwe weg genoemd. Zij leven van de mentaliteit van de open handen. Wij mogen niet verzanden in bezitsdenken van ik moet alles in handen houden, alles regelen, iedereen onder controle houden, zo groeit in je nooit de openheid en de vrijheid van een leerling van Jezus. Kruisdragen is voor Jezus met heel je wezen en in alle omstandigheden Gods wil vervullen, is alles wat in het leven gebeurt proberen te zien in het licht van je christen zijn.

Kruisdragen wil zeggen in moeilijke ogenblikken van het leven niet vergeten dat wij Jezus volgen, die zijn kruis gedragen heeft tot heil van heel de wereld.