De plezierige, laatste plaats

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Begrijpt u waarom de gasten in dit evangelie zich zo druk maken om de voornaamste plaatsen? De laatste plaatsen zijn toch veel plezieriger. Dichtbij de autoriteiten zitten betekent een maaltijd lang in de plooi blijven, een maaltijd lang op je woorden letten en zeker niet uit de band springen. De laatste plaatsen zijn vaak de gezelligste. Daar kun je zijn wie je bent. Je hoeft er geen rol te spelen. Je functie, je geld of je relaties zijn op die plaats niet zo belangrijk; daar ben je gewoon 'jij' en niet meer.

Het is geen wonder, dat Jezus een pleidooi houdt voor de laatste plaats. Natuurlijk heeft Hij daar ook gezeten tijdens deze gelijkenis, want hoe zou Hij anders deze woorden hebben kunnen spreken. Heel slim... Op de plezierigste plaats zitten en tegelijkertijd de mogelijkheid behouden om een woord te hebben voor het gedoe om je heen. En tenslotte te horen te krijgen: 'Vriend ga hoger op...'

Jezus houdt een pleidooi voor menselijkheid en zegt: De plaatsen aan het eind van de tafel zijn de meest menselijke, want daar komt de mens het beste tot zijn recht. Daar gaat het er gemoedelijk aan toe, daar kan ik praten zonder dat de functies die mensen bekleden, er veel toe doen. Ik kan er praten van hart tot hart. Zodoende is er ook meer kans op warmte en menselijkheid. Wanneer je omwille van je functie gekozen wordt, heb je alle kans dat mensen tegen je opzien. Omdat je notaris bent of burgemeester, dokter of ingenieur, gemeenteraadslid of pastoor of wat we verder bedenken kunnen, word je gekozen en niet omdat je bent wie je bent. En daar gaat het toch om. Dat is wezenlijk. De functies en de rollen die we spelen, veroorzaken ongelijkheid tussen mensen: de een is meer, de ander minder. En Jezus zegt: Dat meer en minder, rijk en arm, geleerd en ongeleerd, precies dat doet de warmte verdwijnen uit onze wereld.

Als u wordt uitgenodigd aan de maaltijd van het leven, ga dan op de minste plaats zitten; Iaat je functie maar buiten, wees maar wie je bent. Dat is de plaats die bij je hoort. Je zult je daar goed thuis voelen, zo goed dat het aanstekelijk werkt, dat de gastheer, die jou heeft uitgenodigd bij de maaltijd zal zeggen: vriend, ga wat hoger op. Ga hoger op om dáár wat warmte en menselijkheid te brengen. Ga daar, waar de functie de mens maakt, waar het meer en minder nog zo van kracht is, waar mensen nog aanzien ontlenen aan lintjes, titels, salaris, posities. Maar neem wel alles mee van die laatste plaats, je hele hebben en houden. Je talenten en mogelijkheden, je geloof en optimisme, je eerlijkheid. Aan dat soort zaken heeft men hogerop grote behoefte.

Als Jezus maaltijd houdt en ons bij die maaltijd uitnodigt, (de maaltijd van het leven, waarvan de eucharistie een symbool is) worden zowel de gasten als de gastheer er beter van. Dat was zo bij Zacheüs, dat was bij de bruiloft van Kana, dat was bij Maria en Marta, dat was zo bij het laatste avondmaal. Dat is zo tot op de dag van vandaag. Gastheer en gasten, allen worden er beter van, omdat niemand wordt overvraagd en niemand wordt aangesproken op zijn functie alleen. Je hoeft niet op je tenen te lopen, maar kunt er op je dooie gemak bij gaan zitten, op de laatste plaats.

Dit heeft te maken met verheffing en vernedering. Vernedering is niet: onder de maat leven. Vernedering is leven zonder de komedie, die wij voortdurend nodig hebben om maar te voldoen aan de verwachting van de mensen. Vernedering is: zijn wie je bent, je zelf op je plaats zetten, naast de ander als medemens.

En zelfverheffing is wellicht dit: het blijven opvoeren van die komedie. Al wie bezig blijft met zichzelf te verschuilen achter zijn functie en daarop steeds aanspraak meent te moeten maken, die leeft onecht, buiten zich zelf, gespannen en ooit zal hij of zij door de mand vallen. Het leven zelf zal hem of haar vernederen en de plaats geven die behoort

Al wie zichzelf vernedert en wordt wie hij of zij is, die zal verheven worden. Hij óf zij komt thuis bij de echte mens; de verzoening met jezelf en met de plaats die je hebt in het leven, brengt warmte en menselijkheid.

En bedenk dit: God was en is in Jezus onder ons de 'menselijkste mens' geworden, de mens van de laatste plaats, opdat onze wereld niet van kou zal omkomen.