Demonen, wat zijn dat eigenlijk?

Beste vrienden,

Een demon, wat is dat eigenlijk?  Ik weet het niet, ik kan jullie daar echt geen deugdelijk antwoord op geven.  

Ik weet alleen dat de voorstellingen die de mensen in vroeger dagen van dergelijke demonen hadden, eerder thuishoorden in griezelromans, maar dat ze maar heel weinig met de werkelijkheid te maken hadden.

In elk tijdperk, in elke generatie, heeft men pogingen ondernomen om met de vele geheimzinnige fenomenen tussen hemel en aarde, die men niet begreep, te kunnen omgaan. En in de teksten van het nieuwe testament zijn er zeker ook heel wat van die voorstellingen uit vroegere tijden opgenomen.  

Maar hoe pakken wij het aan, wanneer het Evangelie spreekt over demonen? Wat betekent het wanneer daar staat dat Jezus demonen uitdrijft?  

Zoals gezegd, een echte verklaring kan ik jullie niet geven. Maar ik kan jullie wel vertellen wat mij bij dit onderwerp heeft geholpen. 

De Duitse dichter Goethe heeft in dit verband destijds het begrip „De Geest die alles afwijst” gevestigd. En dat geeft al een goed idee hoe je je dat begrip “demonen” zou kunnen voorstellen.  

Onlangs vond ik in een boekje een interressante uitdrukking voor het begrip „Demoon“. De schrijver had het over „Maargeesten“, en ik moet zeggen, dat heeft voor mij, in deze tijd, het begrip “Demoon” erg verduidelijkt. 

Want dat is een fenomeen dat ik goed ken: Goed te weten wat het correcte is, wat nu zou moeten worden gedaan, wat eigenlijk absoluut noodzakelijk zou zijn, en dan toch met een lang gerokken “Ja maar...” alles weer tenietdoen: elke aandrijfkracht, elke verandering, elke stap in gelijk welke richting.  

En ik vermoed dat ieder van U dat ook wel herkent! 

Ik weet uit mezelf dat ik meer beweging zou moeten nemen, maar er is toch nog zoveel dat nog moet worden gedaan, en dan zou ik me ook nog moeten omkleden, douchen enz.. enz.. enz..   

Het zou toch zo belangrijk zijn om wat meer op mijn gezondheid te letten, maar ik heb nu elke minuut nodig voor dit project, en dan komen de examens er ook nog aan, of die renovatie van het huis en het werk in de tuin…   

Voor alles zijn er redenen en uitvluchten te over!

We weten allemaal dat de staatsschuld hoogdringend gesaneerd moet worden, maar het project waar we nu aan beginnen is toch zo belangrijk dat we er een lening voor aangaan. Dat rechtvaardigt dan wel een nieuwe verhoging van de staatsschuld.  

En we zouden zo graag de Tobintaks invoeren, maar de anderen doen daar niet aan mee... 

En zo blijven de goede voornemens steken in een lange file door ons voortdurend maar... maar… maar…

Maargeesten!!

Ze ontmoeten ons dikwijls als een enorme innerlijke weerstand die we moeten overwinnen, soms zijn het ook invloeden van buitenaf, dan weer menselijk opzicht en soms ook wel binnenkerkelijke invloeden. 

Eén ding hebben ze allemaal gemeenschappelijk: ze verlammen, ze verhinderen elke positieve verandering en ze zorgen er uiteindelijk voor dat er niets wordt gedaan. 

Dat „Ja maar…“ kan, in het uiterste geval, zelfs dodelijk zijn. En er is zelden iets dat dringender is dan het overwinnen van je eigen innerlijke weerstand, dan het zoeken naar wegen die je terug vooruithelpen, al die redenen, die alleen maar willen verhinderen, moeten worden ontmaskerd als datgene wat ze uiteindelijk zijn: uitvluchten – en meestal zelfs ook nog heel flauwe!

In dit verband heeft het evangelie van vandaag een heel troostvolle boodschap voor ons; Het deelt ons mee dat de Heer ons helpt om die Maargeesten, die ons leven voortdurend verlammen, te overwinnen. Hij heeft het toen klaargespeeld, en Hij speelt dat ook vandaag nog klaar. Daar waar wij het niet meer voor elkaar krijgen, daar komt Hij ons steeds te hulp. Wij moeten het alleen met volle overtuiging en vanuit het diepste van ons hart willen.  

Laten wij ons deel doen en laten we erop vertrouwen dat Hij ons nooit in de steek laat.

Ja, Heer, verjaag die verderfelijke geest uit onze wereld, die nare maargeesten uit ons en uit onze omgeving. Ze hebben echt niets met U te maken, gelijk in welke verleidelijke vermomming, of voorgewende vroomheid, ze optreden. Amen