Drievuldigheidszondag (2009)

Beste mensen,
Vandaag is het drievuldigheids zondag. Een hele mond vol.
Is het echt een feest voor ons en van ons? Is het een feest dat ons enthousiast maakt? Of is het een feest voor theologen en hoge kerkelijke ambts dragers?
Het feest van de drie ene God heb ik altijd een moeilijke constructie gevonden En zeker wanneer je ook nog de verkondiging moet doen. Ik ben voor alle zekerheid maar eens te rade gegaan bij het kerkelijk jaar.

Dat bestaat uit heel wat grote christelijke feesten. Drie daarvan behoren tot de hele grote feesten. Kerstmis, de geboorte van Jesus; Pasen, de verrijzenis van Christus;
En Pinksteren, het feest van de heilige Geest. Dat zijn de grote drie. Na deze grote feesten volgt het feest van Drievuldigheid of drieëenheid. Eigenlijk is deze zondag een herhaling van die drie grote feesten. Een herhaling van drie grote geloofsgeheimen.
Immers wij vieren het feest van God de Vader die zich uitspreekt in zijn Zoon, die onder ons is komen wonen in de mens Jesus en die zijn geest bij ons achterlaat.
Het is een feest van God de Vader, de almachtige, de ver verhevene, en het feest van God die ons nabij komt in Jesus en die zijn geest aan ons geeft.
Eigenlijk is het de bedoeling om de grootheid van God aan te geven. Alle grote godsdiensten doen hun uiterste best
Om de grootheid van God onder woorden te brengen.
De moslim kent bijna honderd namen voor God en dat is eigenlijk nog niet waardig genoeg. God is niet alleen machtig, hij is almachtig; God is niet alleen barmhartig, maar meer dan dat; God is niet alleen groot en verheven, maar nog veel meer. In de joodse godsdienst is God zo groot dat zij zijn naam niet uitspreken en hun hoofd bedekken als zij hem aanroepen. Zo is voor ons christenen God heel groot en verheven, maar toch ook weer heel nabij; En daar waar zijn geest wordt bespeurd blijft hij aanwezig.

Nergens is God dichterbij als voor christenen. In het leven van sommige heiligen lijkt het wel alsof zij mogen wandelen met God. Het feest van vandaag wil ons duidelijk maken dat God de verhevene is en ons aller Vader.
Maar onder dit schijnbaar grote feest liggen toch ook heel wat eenvoudige zaken verborgen. Want wij maken iedere dag wel een kruisteken. Je ziet het ook vaak bij het begin van een sportwedstrijd. Dat wil toch zeggen, dat je even je gedachten vrij maakt voort God, dat je even nadenkt over wat God van je vraagt.
Een beetje plechtig, zult U zeggen, maar het is voor mij altijd onbegrijpelijk gebleven dat sportmensen eerst een kruisteken maken En vervolgens elkaar de schenen blauw trappen of de tegenstander in de vangrail duwen.
Vandaag worden wij ook heengezonden: "met de zegen van de almachtige God, Vader, zoon en heilige Geest", dat houdt natuurlijk in dat wij Gods bescherming, steun en troost vragen voor de komende week.
Maar ook dat wij gaan handelen in de geest van Jesus, want in hem heeft God toch laten zien hoe ons leven inhoud moet krijgen. Veel mensen gaan aan tafel, bidden een onze vader en maken een kruisteken. Het is natuurlijk geweldig dat wij aan tafel mogen, dat er zoveel lekkers op ons bord komt. Ik weet wel velen onder ons hebben daar hard voor gewerkt, maar een gelovig mens is God dankbaar en meer dan dat: het is een aansporing om mensen die niets hebben voort te helpen en niet te vergeten.
Er is ooit een paus geweest, die het volgende heeft gezegd: Zolang er in Rome nog één mens is die honger heeft,
zolang zou er geen eucharistie gevierd moeten worden. Ook zijn wij allemaal gedoopt in de naam van de vader, de zoon en de heilige geest. Daarmee drukken wij uit dat wij allemaal in Gods hand zijn, dat wij mogen werken aan zijn rijk en dat wij na onze dood geborgen zijn bij hem. Het feest van drie eenheid of Drievuldigheid is een rijk feest dat ons doet beseffen hoe groot en verheven onze God is en toch ook weer hoe nabij.
Voor ons houdt het een opdracht in om zijn geest, de geest en mentaliteit van Jesus, uit te dragen.
Veel succes daarmee.