22 zondag B (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 194 niet laden

30 augustus in de Sint Franciscusparochie in Oosthuizen
pastoor Frank Domen

OPENINGSWOORD

Lieve mensen, welkom. Vandaag gaat het over barmhartigheid. Wie van de jongeren weet wat barmhartigheid is? ‘Barm' komt van ‘erbarmen', dat betekent ‘medelijden'. In ‘barmhartigheid' zit ook het woordje ‘hart', barm-hart-igheid. Je moet dus eigenlijk medelijden hebben met je hart, met al je liefde.

En met wie moeten wij medelijden hebben met heel ons hart? Met onze naaste. Onze naaste is degene, die bij ons is. Dat kan nu onze grootste vriend of vriendin zijn, maar vanavond misschien onze grootste vijand! Jezus zegt dat wij goed moeten proberen te zijn voor vriend èn vijand. Als je vijand vanavond gewond op straat ligt moet je niet denken "net goed!", maar moet je hem of haar helpen, want als jij gewond op straat ligt wil jij ook graag geholpen worden.

Misschien dat wij onze naasten weleens niet geholpen hebben, omdat wij er geen zin in hadden of omdat wij een hekel aan iemand hadden. Vragen wij God en elkaar vergeving. Vragen wij God kracht om het dan voortaan beter te doen.

PREEK

Het is hier in de omgeving - Oosthuizen, Beets, Warder - prachtig wonen. Heerlijk rustig, veel groen, allemaal heel mooi. Maar als je naar een bepaalde winkel wilt, dan kan het weleens lastig zijn. Dan kun je weleens naar een grotere stad moeten gaan. Maar dat weet je. Daar leer je mee leven. Je kunt niet alles hebben.

Als we nu willen weten wat de wil van God is, moeten wij dan ook wat verder weg gaan om te zoeken? Moeten we helemaal naar de hemel klimmen? Waar kunnen wij vinden wat de wil van God is? In de eerste lezing konden wij horen dat het Woord van God dicht bij ons is, in ons hart, in onze mond. En hoe komt het daar? Doordat wij in de bijbel lezen. Als wij God echt heel belangrijk vinden, als Hij echt onze grootste vriend is, als we weten, dat God ons niet alleen in deze wereld gelukkiger kan maken, maar strakjes ook voor altijd gelukkig kan maken in de hemel, zouden wij eigenlijk iedere dag een stukje uit de bijbel moeten lezen.

In de bijbel lezen is met God in gesprek gaan. Als we bijvoorbeeld in de bijbel het verhaal van de barmhartige Samaritaan lezen, moeten we niet alleen maar denken "Wat een mooi verhaal" of "Dat vind ik best wel moeilijk", nee, we kunnen na het lezen tegen God of Jezus zeggen "Dank U wel voor dit mooie en belangrijke verhaal" of "Nou, God, ik vind het best wel moeilijk om voor die ene jongen aardig en behulpzaam te zijn. Die heeft me zo vaak gepest! En nu moet ik hem gaan helpen?" Maar als je in je hart goed luistert, voel je dat God tegen je zegt: "Het is ook moeilijk, maar Ik ben bij je om je te helpen, we doen het samen".

Beste jongeren, is naar de kerk gaan heel belangrijk? We hebben gistermiddag twee filmpjes gezien, een over de katholieke kerk en een over de protestantse. En in beide films zeiden de kinderen, dat zij iedere zondag naar de kerk gingen. En God wil dat ook. In het rijtje van de Tien Geboden van God, waar alleen maar superbelangrijke dingen in staan - dat we niet mogen doden, niet stelen, niet liegen - staat ook dat wij de Dag des Heren moeten heiligen. We moeten er een Dag van God van maken.

In het verhaal van de Barmhartige Samaritaan zijn een priester en een leviet op weg naar de kerk. Zij zien een beroofde man liggen, halfdood, bloedend. Wat moeten ze doen? Naar de kerk gaan of helpen? Naar de kerk gaan doen wij om God te eren en te danken en om kracht te vragen om het goede te kunnen doen. Heb je iemand, die heel dringend nú hulp nodig heeft, al is het je vijand, dan is dat nog belangrijker dan naar de kerk gaan.

Denken wij er vandaag allemaal even over na: wie zijn mijn vrienden, wie mij vijanden? Gaan we niemand uit de weg. Helpen wij wie we maar kunnen.