Twintigste zondag door het jaar (2003)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 201 niet laden

Er zijn nogal wat roddelbladen die proberen uit te blinken in het brengen van sensationeel nieuws over bekende personen. Ze hebben nogal wat lezers. Door velen worden hun berichten als zoete koek geslikt. De reclame houdt ons allerlei ideale dingen en situaties voor, het een is nog beter dan het andere. Door velen wordt het geslikt als zoete koek. Politici verkondigen vaak allerlei mooie ideeën, ze beloven, zeker in de verkiezingstijd, gouden bergen, en door velen wordt het geslikt als zoete koek.
In wat we tot ons nemen, in hetgeen waarmee we ons leven voeden, zijn we dikwijls heel weinig kritisch. We slikken ongeveer alles, zonder ons af te vragen of het wel zo gezond is wat we consumeren. En dan heb je Jezus van Nazaret, een profeet, een leraar, een goede herder, die een boodschap had voor mensen van alle tijden, een dieet voor een gezond en gelukkig leven, een weg naar de ware zin van ons bestaan hier op aarde.
Maar die boodschap gaat er niet in als zoete koek. Velen lusten zijn woorden niet, soms omdat ze er niets van begrijpen, soms omdat ze zijn manier van leven te moeilijk vinden. Soms zeggen ze wel in Hem te geloven maar ze doen zoveel water bij de wijn dat zijn boodschap smakeloos wordt. Nu is het ook niet zo eenvoudig om Jezus' boodschap goed te verstaan, en het is zeker niet eenvoudig om die echt in je leven waar te maken.
Wat we van Jezus weten, komt uit de evangelieverhalen en die zijn voor ons toch vaak moeilijk toegankelijk. De tekst van vandaag is daar een goed voorbeeld van. De joodse wereld van toen sprak veelal een beeldende taal, en daar moet je wel even rekening mee houden. Als je alles wat Hij zegt letterlijk gaat verstaan dan kun je heel vreemde en zelfs onmogelijke ideeën tegenkomen. Wij gebruiken ook wel eens beeldspraak. Als we zeggen dat iets geslikt wordt als zoete koek dan is dat ook beeldspraak.
Als Jezus zich brood uit de hemel noemt, dan is dat beeldspraak. En als we Hem in de tekst van vandaag horen zeggen: mijn vlees is voedsel, mijn bloed is drank, dan is ook beeldspraak en niet letterlijk bedoeld. Zijn toehoorders van toen. die gewend waren aan heel beeldrijke taal, hadden ook moeite met deze kannibalistisch klinkende woorden. In feite wil hij zeggen: ik, mens van vlees en bloed, zoals ik ben, zoals ik leef, wil ik voedsel voor jullie zijn om te komen tot het ware leven zoals God dat voor ons wil. Kijk naar mij en zie wat ik concreet doe. Luister naar mij en hoor wat ik te zeggen heb. Neem dat goed in je op, kauw dat goed en herkauw dat, dan wordt ik een bron van kracht in je.
Ons probleem is echter niet alleen dat we moeite hebben om die joodse beeldspraak te verstaan, maar ook dat door de eeuwen heen die Jezus van toen omgeven is door allerlei theologische beschouwingen, door heel veel vrome gedachten en tradities zodat we de echte Jezus, die man van vlees en bloed, haast niet meer kunnen zien, haast niet meer kunnen verstaan.
Zo zijn we gewend hem Zoon van God te noemen, die titel heeft hij altijd gehad maar daarmee plaatsen we Hem a.h.w. te vaak in de wereld van God die voor ons stervelingen onbereikbaar is. En zo is die Jezus vaak zover weg van ons, zo superhoog verheven, dat we de man van vlees en bloed haast niet meer zien. En toch kan Hij ons alleen dan echt inspireren en motiveren, en bron van kracht in ons zijn, als we echt naar die man van vlees en bloed kijken, kijken naar zijn daden, luisteren naar zijn woorden en niet blijven hangen in wat vage en vrome gedachten. Maar dat vraagt wel dat we uit onze luie stoel omhoog komen en de moeite nemen ons te verdiepen in zijn boodschap. Dan alleen houden we hem levend in ons midden.