Tijd voor een ander (2008)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 205 niet laden

INLEIDING

Ik heb een vraag
Zijn er nog mensen die tijd hebben deze maand
Tijd voor een ander
Tijd Om even stil te staan en te luisteren
Tijd voor de vraag „Hoe gaat het met jou.
Waarna we naar het beleefde:" goed en met jou." weer snel verder lopen
We hebben immers haast
Het is een drukke maand
Het is tenslotte bijna kerst.

PREEK

Een krantenverslaggever verzocht een Amerikaanse geldmagnaat eens om een onderhoud van slechts twee minuten. De miljonair liet hem zeggen dat dit niet ging; iedere minuut van zijn leven was 250 dollar waard. De krantenman bood hem prompt 500 dollar aan voor het gevraagde interview. Hij kreeg dit van de miljonair, die hem vroeg: 'Wat wilt u van mij weten ?' 'Niets', antwoordde de man, 'ik heb alleen maar gewed, dat ik een onderhoud met u zou krijgen. En ik heb gewed voor 2500 $. U heeft zojuist 500 $ gekregen, er blijven er dus nog 2000 over. Deze 2000 $ heb ik in twee minuten verdiend, dus 1000 per minuut. Met andere woorden: per minuut heb ik 750 $ meer verdiend dan u, mijnheer Morgan! Heel veel dank en goedendag!'

Hier houdt het verhaal op. Maar ik vroeg me na het lezen af of die miljonair door dit voorval niet aan het denken gezet is? Zou hij niet teleurgesteld geweest zijn in de verslaggever, dat die helemaal geen interesse voor zijn persoon had?

"Tijd is geld", zegt men. Maar ik las nog een verhaal dat ons op andere gedachte moet brengen:
Een schatrijke bankier in Engeland kreeg een aanval van nekkramp. De snel geroepen dokter moest hem zeggen dat hij nog slechts enkele uren te leven had. De man die aan zijn geld gehecht was vernam dit vol ontzetting en riep uit: 'Dokter, behoud mijn leven tot morgen, dat ik mijn zaken in orde kan brengen, dan betaal ik u 100.000 £.' Toen antwoordde de dokter: 'Ik kan u wel medicijnen voorschrijven, maar tijd verkopen kan ik niet. De tijd berust in Gods handen.'

In Sevilla is een klok die altijd tien minuten achter loopt. Het is de klok waarnaar men vroeger de misdadigers terechtstelde. Een barmhartige scherprechter had de klok eens tien minuten achteruit gezet opdat een arme zondaar een kleine verlenging van zijn leven zou krijgen, misschien net genoeg om tot inkeer te komen en om vergeving te vragen.

We kennen misschien nog wel het lied: "Geef mij nog 5 minuten Heer": 5 minuten voor allerlei dingen die we verzuimd hebben. Op het eind zingen we: "Geef mij nog een heel leven, Heer, minuten zijn zo kort".

Iemand zei eens: ‘Men kan in vijf minuten niet veel zeggen, maar des te meer doen. In vijf minuten kan men een stad in brand steken, een gat boren in een scheepswand en maken dat het schip vergaat. Vijf minuten kunnen een ziel bederven. De fout van één ogenblik kan een heel leven voor altijd vergiftigen. Ja, binnen vijf minuten kan onafzienbaar onheil worden aangericht.
Maar u kunt eveneens in vijf minuten grote zegen brengen, die reikt tot in de eeuwigheid. In vijf minuten kunt u het besluit nemen, voortaan een nieuwe weg te gaan. Daarom: Ga verstandig om met elke 'vijf minuten'. Geld dat we verliezen kunnen we terugverdienen, maar verloren vijf minuten niet. Deze zijn kostbaarder dan diamanten, en goed gebruikt brengen ze welstand in ons leven en wijsheid in onze besluiten, ja zij dienen ons als voorbereiding op de eeuwigheid.'

Hoe vaak horen we mensen niet zeggen: "Ik heb geen tijd". We zijn allemaal druk met zelfgekozen bezigheden.
Het ziekteverzuim op het werk is het grootst door stress en spanningen. In de psychiatrie zijn er lange wachtlijsten. Hoe komt dat?
Zou het niet komen doordat onze maatschappij steeds individualistischer en zakelijker wordt? Winkels moeten op zondag open want kopen moet altijd kunnen. Maar ondertussen worden mensen uit elkaar gedreven. Ouderen zien hun kinderen steeds minder. Stadsbewoners kennen hun buren niet meer. Niemand heeft nog tijd voor een ander. Relaties worden steeds korter en vrijer. Daarmee verdwijnt de naastenliefde uit onze samenleving.

En dat is nu juist waar ieder mens zo'n behoefte aan heeft: bemind te worden, gezien, gerespecteerd en gewaardeerd. Ieder mens wil graag iets betekenen voor de ander. Bemind worden is geestelijk onderdak zijn. Bij iemand terecht kunnen, aan iemand je verhaal kwijt kunnen, je emoties, je vreugde en verdriet. Als je bemind wordt, dan weet je dat je de moeite waard bent. Dan weet je dat je niet voor niets leeft. Dan heeft het leven zin. Wat een geluk als er mensen zijn die tijd voor je hebben: een man of vrouw, een vader of moeder, een vriend of vriendin, een kind. Wat een ramp als die mensen er niet zijn: als niemand jouw nodig heeft, als niemand jou belangrijk vindt, als iedereen jou kan missen. Moeder Teresa heeft het zo vaak gezegd: "De ergste ziekte van onze westerse samenleving is dat er zoveel mensen ongewenst zijn. Niet bemind worden, dat is het ergste wat je kan overkomen".

Jezus getuigde in zijn leven van Gods liefde voor iedere mens. Hij maakte tijd voor eenzamen, uitgestotenen, geminachten, hopelozen, publieke zondaars, besmettelijke zieken, vreemdelingen, demente bejaarden, gehandicapten.

We bereiden ons nu voor op kerstmis. Vier weken hebben we de tijd om ons daarop voor te bereiden. Laten we er goed over nadenken hoe we die tijd besteden: hoeveel tijd besteden we aan kerst-inkopen, versiering van ons huis, voorbereiding van het kerstdiner en hoeveel tijd besteden we aan onze spirituele voorbereiding en aan sociale contacten, aan medemensen die met kerstmis eenzaam of verdrietig zullen zijn? Is die tijdsbesteding in balans?

Ik zal mijn preek niet langer maken. Dan heeft u straks nog even tijd om met iemand een praatje te maken bij de koffie.