Maar wat dan? Is er een alternatief? Ja dat is er! Er is een kracht in mensen, die tot onvermoede dingen in staat is. Mensen kunnen dingen, waar ze niet het flauwste vermoeden van hebben. Er zijn momenten dat er in ons krachten wakker worden die door niets tegengehouden kunnen worden. Toen we onder de oorlog bijna stierven van de honger toen we als skeletten rondliepen, en onze beste vrienden weg zagen voeren naar onbekende concentratiekampen, en toen uitzichtloze nieuwsberichten ons trachtten te vernietigen, was er een stem uit een verboden, weggestopt radiootje, die zei: volgend jaar vieren we Kerstmis in een vrij land. Dat was de stem van radio Oranje. En die stem deed het, die hield ons op de been. Die stem riep die mysterieuze krachten in ons op, en we hielden het vol. We deden wat onmogelijk was.
Er blijken in ons geweldige krachten te zijn, die een doodzieke mens kunnen doen genezen, die ons in staat stellen de zwaarste opgave tot een goed einde te brengen, die het ons mogelijk maken de wereld tot een paradijs te maken.
Deze geweldige krachten moeten opgewekt worden in de kerk, in de maatschappij, in ons eigen wezen. Het klinkt misschien gek als ik het zeg, maar het staat ergens in het evangelie: er zijn krachten in de mens, waardoor blinden kunnen zien, doven kunnen horen, melaatsen gereinigd worden en kreupelen weer op weg gaan. En die krachten in ons binnenste: ze zijn er in iedere mens, zonder één uitzondering.
Ze worden gewekt door de hoop, door de rotsvaste hoop, door het onvoorwaardelijk vertrouwen dat alles goed komt, omdat er een God is die ons draagt, en die ons in de eerste lezing toeroept: Troost, troost toch mijn stad, spreek Jeruzalem moed in. En die ons in het evangelie toeroept: blijde boodschap van Jezus Christus. En die Jezus zegt ons: mens, je kunt het. Je kunt het: goed zijn, liefde hebben, beter worden dan je nu bent, vrede stichten. Je kunt het, omdat God het wil en als jij het wilt.