Angst overwinnen (2005)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 205 niet laden
Dierbare christenen,

Ieder van ons heeft wel eens angst of spanning. Dat hoort bij het leven. Angst voor een medisch onderzoek of behandeling, (deze week vertelde iemand mij dat hij 5 kilo afgevallen was in de weken dat hij moest wachten op een medisch onderzoek), examenangst (daar zitten jongeren in deze dagen mee; laten we voor hen bidden), de spanning na het examen terwijl je op de uitslag wacht, de angst je werk te verliezen, et cetera.
Ik ontmoette een moeder die angst had voor de opvoeding van een zoontje. Ze was zelfs bang dat haar zoon zou zien dat ik met haar daar over stond te praten.
Zulke angst komt voort uit een gevoel van onmacht: je bevindt je in een situatie waarvan je de afloop niet zelf kunt bepalen.
Angst kan er ook zijn voor medemensen. Angst voor kritiek, angst voor gezagsdragers, angst voor geweld. Ook deze angst komt voort uit een gevoel van onmacht: je weet dat de ander sterker is, meer macht heeft, meer kennis of meer overtuigingskracht.

In zo'n situatie bevonden Jezus' leerlingen zich na zijn hemelvaart. Ze hadden zich opgesloten uit angst voor de joden. Die joden hadden een sterke levensovertuiging en een goed ontwikkelde organisatie. Ze hadden veel macht en de meerderheid van het volk achter zich. Zij hadden Jezus al gedood en moesten niets hebben van nieuwlichters zoals christenen.
Maar dan komt er plotseling een kracht in de leerlingen die alle angst verdrijft. Ze gaan naar buiten en beginnen gewoon op straat te spreken over Jezus. Ze spreken vriend en vreemde aan. En die angst is niet meer teruggekomen. Want ze zijn er op uit getrokken om in het hele land en ver daarbuiten het geloof uit te dragen. Ze zijn nog heel wat keren opgepakt en voor stadhouders en rechters gesleept, ze zijn achtervolgd en gemarteld, maar nergens lezen we nog dat ze weer bang waren.
Die kracht die ze op Pinksteren ontvangen hebben was de Geest van God die alle angst voor medemensen verdrijft.
Ook Paulus zegt in Efese tot ouderlingen uit Milete: “Nu ben ik op weg naar Jeruzalem, gedreven door de Geest, zonder te weten wat me daar te wachten staat, behalve dan dat de H. Geest me in iedere stad verzekert dat gevangenschap en vervolging mijn deel zullen zijn. Ik hecht echter niet de minste waarde aan het behoud van mijn leven, als ik mijn levenstaak maar kan voltooien”. (Hand.20,22-24)

Hoe is dat mogelijk? Ik denk dat die Geest van God enkele kenmerken heeft die dat verklaren.

De Geest van God doet ons beseffen dat we allemaal gelijk zijn. Ook al heeft een medemens meer kennis of macht, meer slimheid of spreekvaardigheid, hij of zij is niet meer geliefd door God dan u of jij. U mag er zijn zoals u bent.

Een priester die op dit gebied een hele sterke ervaring heeft is Henri Nouwen. Hij was professor op de Harvard universiteit in Canada. Op een dag ging hij bij verstandelijk gehandicapten wonen. Voor die verstandelijk gehandicapten stelde zijn kennis en status niets voor. Zij weten niet wat een professor is. Zij hechten geen waarde aan doctorstitels. Hier besefte hij dat er voor de christen maar één ding geldt: de liefde die zich dienstbaar maakt aan de medemens. Op slag was zijn leven veranderd. En tegelijk was hij zijn angst kwijt. Zijn angst om te falen, zijn angst om zijn status te verliezen. Opeens voelde hij zich bevrijd.

De Geest van God maakt alle mensen één. Door de Geest van God vormen wij samen één lichaam. Een lichaam heeft wel verschillende ledematen, zintuigen en organen, maar ze werken allen samen en hebben elkaar nodig om in leven te blijven. Dat schrijft Paulus in zijn brief aan de Korintiërs (1 Kor.12).
Het erkennen dat die ene Geest in jezelf én in de ander is, kan ons helpen om onze angst voor medemensen te overwinnen.

De Pinkstergeest is de Geest van liefde. Liefde is een taal die iedere mens verstaat. Daardoor kunnen alle verschillen in cultuur, huidskleur, status en spreektaal overwonnen worden.
De ander met veel macht of een grote mond heeft misschien toch maar een klein hartje dat ook verlangt naar vriendschap en liefde. En jij kunt dat geven.

De Geest van God is ook een Geest van vergeving. De laatste opdracht die Jezus aan zijn apostelen gaf was om zonden te vergeven. Als wij bereid zijn anderen te vergeven dan nemen we de angst bij anderen weg en hoeven we bovendien niet bang te zijn ons gezicht te verliezen. Als we anderen niet kunnen vergeven, dan moeten we zelf volmaakt zijn, dan kunnen we ons geen fouten veroorloven omdat we onszelf verheven achten boven hen die ons misdaan hebben. Als we wel kunnen vergeven, dan kunnen we weer als gelijken samenleven.

Wanneer wij leven vanuit de Geest van Jezus, dan kunnen we ons ook bevrijd voelen. Wanneer wij leven vanuit een sterke overtuiging dat God van ons houdt, wanneer wij steeds proberen het goede te doen en het kwade te laten, dan hoeven we voor niemand bang te zijn. Dan worden we innerlijk vrij en onafhankelijk van allen die ons tot slavernij willen brengen, vrij van allen die macht over ons willen uitoefenen.

Paulus schrijft dat ook in zijn brief aan de Romeinen:8,15: "De Geest die gij ontvangen hebt is er niet een van slaafsheid die u opnieuw vrees zou aanjagen. Gij hebt de Geest van kindschap ontvangen die ons doet uitroepen: "Abba, Vader". De Geest bevestigt dat wij kinderen zijn van God".
En kinderen zijn niet bang als ze bij hun ouders zijn.

Pinksteren: feest van de Geest die ons bevrijdt van angst. Pinksteren: feest van bevrijding. Geest die ons samenbrengt als kinderen van één gezin. Geest die alle verschillen overbrugt. Geest die alle talen spreekt. Moge die Geest bezit van ons nemen.