Bij-een (2008)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 205 niet laden
Voor alles komen mensen bijeen: een voetbalwedstrijd, een protestbijeenkomst, een herdenking, een concert, ..... We hebben dat allemaal wel eens meegemaakt: nog voordat het programma begint gebeurt er al iets met je: je komt in een sfeer, je deelt in de groepsgeest, je voelt je verbonden..... Al als de bussen aan komen rijden, de trein leegstroomt, de rijen voor de kassa's groeien, dan begint de opwinding, dan begint het feest al .....

Stelt u zich eens voor dat iemand in zijn eentje gaat protesteren... het zou niet veel indruk maken op de beleidsmakers. Stel je voor dat er op een herdenkingsbijeenkomst maar 1 persoon afkomt... Stel je voor dat bij een europacupwedstrijd maar 1 supporter naar het stadion komt... In het boekje Onsterfelijke blunders las ik dat in Terry's theater in London een pantomime van Roodkapje werd uitgevoerd. Er kwamen maar twee personen die allebei op het balkon gingen zitten en weigerden naar beneden te komen met als gevolg dat de spelers de hele voorstelling geen mens zagen.
Ik herinner me een conference van Toon Hermans waarin hij zegt: "Het is hier een geweldige sfeer, hè? Maar dat komt niet door mij hoor! Nee, ik was hier een uur voor de voorstelling ook al, maar toen was het nog helemaal niet gezellig. Het komt dus niet door mij. U maakt het gezellig".

Ja, pas als veel mensen bijeen komen, dan gebeurt er wat. Dan ontstaat er sfeer. Dan ontstaat er een kracht die wat teweeg kan brengen. Eendracht maakt macht. In mijn geboortedorp heet de voetbalclub Esto: Eendracht strekt tot overwinning.

Daarom is er gisteren in de kathedraal in Rotterdam weer de vuurdoop gehouden, een dag waarop zo'n 1200 jongeren verenigd waren om het Pinksterfeest te vieren. Daarom houdt de kerk al jaren lang de wereldjongerendagen waar 100.000-den jongeren bijeen komen. Dit jaar in Sydney in Australië. Maar op diverse plaatsen in ons land worden tegelijkertijd bijeenkomsten gehouden om de wereldjongerendagen per satelietverbinding live te volgen. Bijvoorbeeld in Voorburg bij de Salesianen van Don Bosco en in Baarlo waar de landelijke jongerenbijeenkomst zal zijn.

Daarom zijn er in deze dagen op vele plaatsen Pinksterconventies en bijeenkomsten van charismatische groepen.
Al die bijeenkomsten willen een voortzetting zijn van wat er 2000 jaar geleden op de eerste Pinksterdag gebeurde: de leerlingen van Jezus waren bijeen in gebed om de H.Geest, samen met Maria. Wat er toen gebeurde hebben we net gehoord. 3000 mensen lieten zich dopen. Wat een feest moet dat geweest zijn.

Dat is ook de kracht van bedevaartplaatsen. Terwijl veel parochiekerken leeglopen neemt het aantal bedevaartgangers alsmaar toe. In een bedevaartsplaats kun je ervaren dat je met vele medegelovigen bent en elkaar aansteken.

Een goede reden ook om de eenheid van de christenen te bevorderen. Een dominee heeft eens gezegd: als het haardvuur uit dreigt te gaan, moet je de resterende kooltjes bij elkaar schuiven. Dan zal het vuur weer oplaaien.

Bijeen zijn. In dat werkwoord ‘bij-een-zijn' zit het woord ‘één'. Je bent samen één. Je bent ook samen bij Eén Persoon met een hoofdletter. Bij God, in zijn geest bijeen. Het is jammer dat we plaatselijk Pinksteren nog niet kunnen vieren met alle christenen samen. Er is wel een voorstel gelanceerd in de Raad van Kerken om volgend jaar met Hemelvaart te gaan dauwtrappen en dan ergens een openluchtviering te houden.

"Waar twee of drie in mijn naam bijeen zijn, daar ben ik in hun midden", heeft Jezus eens gezegd. De eerste christenen hebben dat op Pinksteren heel sterk ervaren. En wat opvalt in dat Pinksterverhaal is dat die eerste christenen mensen waren van verschillende nationaliteiten, mensen uit binnen- en buitenland, joodse geloofsgenoten, maar ook heidense Romeinen en Arabieren.

Je hoort mensen tegenwoordig vaak zeggen: "Ik geloof wel, maar ik heb de kerk niet nodig". Het zal wel waar zijn, maar hun geloof mist toch iets wezenlijks, namelijk de sociale dimensie. Het volle geloof is het geloof in de gemeenschap. Wie het geloof puur individualistisch beleeft, kan niet zeggen dat hij Jezus in het midden heeft. In de 12 artikelen van het geloof staat uitdrukkelijk dat we geloven in de kerk. Ik laat dan maar even open hoe breed of hoe smal we die kerk moeten zien. Geloven zonder kerk kan heel echt en authentiek zijn, en daarom ook waardevol, maar het is niet het volle geloof.

Dan merk ik nog op dat het geloofsartikel van de kerk in de geloofsbelijdenis onmiddellijk na het geloof in de H. Geest staat. Met andere woorden: de kerk is het werk van de Heilige Geest, ook al wordt haar gezicht door vele zonden der christenen geschonden. Ik zou het willen vergelijken met de verrezen Christus: als Jezus verschijnt aan de leerlingen toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde: zelfs de verrezen Christus heeft nog een geschonden lichaam. Dat heeft de kerk ook. Maar het is toch Gods kerk waarin en waardoor de Heilige Geest tot ons wil komen.

Paulus schrijft in zijn brief aan de Korintiers (12,12-13): Het menselijk lichaam vormt met zijn vele ledematen één geheel; alle ledematen, hoe vele ook, maken tezamen één lichaam uit. Zo is het ook met de Christus. Wij allen .... zijn in de kracht van één en dezelfde Geest, door de doop één enkel lichaam geworden".

Daarom wil ik er voor pleiten als gelovigen veel bijeen te komen. Zo mogelijk iedere zondag. We moeten daar niet te lichtvaardig over denken. Niet uit angst voor hel en verdoemenis, maar in het besef dat de gemeenschap een wezenlijke dimensie is van het geloof dat Christus heeft gebracht. In het samenzijn kan de Heilige Geest zoveel beter werken dan in een geïsoleerd hart, dat niet met het lichaam verbonden is.

Dat ene woordje in die eerste zin van het Pinksterverhaal is zo belangrijk. We lezen er gemakkelijk overheen. Maar het is misschien wel de belangrijkste opmerking van het hele verhaal: "allen waren bijeen". Bij-één. Ze waren niet toevallig alle op dezelfde plaats. Ze waren bij-een. Daar komt het woord bijeenkomst vandaan. Mensen die elkaar bewust opzoeken. Die samen iets hebben. Ook al zijn ze nog zo verschillend. Ook al spreken ze verschillende talen.

Danken we God, dat we dit vandaag ontdekken mogen. Of herontdekken. Of herbeleven. En bidden we dat die Goede Geest van Jezus ons nooit meer verlaat.