Doop van de HEer (2008)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 554 niet laden
Ik hoorde laatst van een pastor in Puth, die bij de doop van een kind altijd een spreuk uitzocht of bedacht om mee te geven aan de dopeling en zijn of haar ouders, als herinnering aan het thema dat bij die doop centraal had gestaan.
Daaraan moest ik denken bij het evangelie van vandaag. Het lijkt alsof God de mensen die daar bij Johannes de Doper verzameld waren, een herinnering en een boodschap wil meegeven omtrent die ene man, die speciale man, Jezus, die zich daar vandaag heeft laten dopen. Het lijkt ook een spreuk, een uitspraak van God bij Jezus' doop: "dit is mijn geliefde zoon, in wie ik vreugde vind".
Natuurlijk weet u allen dat dit verhaal geen ooggetuigenverslag is van Matteus. Hij heeft zijn evangelie pas geschreven rond het jaar 75 na Chr., dus ruim 40 jaar na Jezus' dood. En dus heeft Matteus God ook niet letterlijk horen spreken over Jezus. Maar wat Matteus wel weet en wil vertellen, is dat Jezus de vervulling is van wat de profeten voorzegd hebben; is dat Jezus zo geleefd heeft als de dienaar van de Heer bij de profeet Jesaja: "hij zal het geknakte riet niet breken, de kwijnende vlaspit niet doven. Werkelijk Hij zal recht brengen. Hij zal licht brengen voor de naties, blinden de ogen openen en gevangenen bevrijden".
In onze tijd zouden we zeggen: hij zal opkomen voor daklozen, hij zal de mensen die verdrietig zijn, troosten en hij zal juist minderbedeelde mensen belangrijk maken. Hij kijkt niet naar vips en bobo's, maar naar mensen die in onze maatschappij niet meetellen.
Hij was, zoals de spreuk die hier de afgelopen weken aan de muur hing: "voor kleine mensen. Voor kleine mensen is hij bereikbaar; hij geeft hoop aan rechtelozen".
Een spreuk als beeld, als zichtbaar beeld waar wij voor willen staan als parochiegemeenschap. Dat was de bedoeling van de tekst op de muur, dat was de bedoeling van het lied, dat als een telkens terugkerend refrein, onze gedachten en daden kan leiden. "Voor kleine mensen", zo was Jezus en daarom klonk een stem uit de hemel: dit is mijn geliefde zoon, in wie ik vreugde vind'.

Jezus komt in het evangelie van Matteus stééds op voor rechtvaardigheid, is solidair met kwetsbare en zoekende mensen. Daarom laat hij zich ook dopen, ook al vindt Johannes dat Jezus dat niet hoeft. "Laat nu maar begaan, Johannes, want zo behoren wij de gerechtigheid te vervullen". Die rechtvaardigheid heeft hij van thuis uit meegekregen: van zijn vader Jozef, van zijn moeder Maria en van zijn Vader in de hemel. Hij zal een andere koning zijn dan koning Herodes. Zijn rijk is een rijk van gerechtigheid. Dit is een opdracht uit de hemel, die vraagt om trouw op aarde. Dit is een opdracht, ook aan ons, die vraagt om inzet van je hele wezen: al je fantasie, je gevoel en slimheid, al je inzicht en levenskunst.
De weg van de gerechtigheid die Jezus ging, is een weg die begon bij het water van de doop. Zijn doop zet de toon voor zijn verdere leven. En die weg wordt bevestigd door de stem uit de hemel: dit is mijn geliefde zoon.

Na Jezus hebben nog vele anderen, binnen en buiten het christendom, deze weg van gerechtigheid gedaan, ik denk bijv. aan Franciscus van Assisi of aan Mahatma Ghandi, of aan moeder Therésa. Maar ook in onze tijd zijn er steeds weer mensen die opkomen voor een betere wereld, voor het geluk van alle mensen. En ik denk dat ook voor hen de spreuk geldt: dat is mijn geliefde kind, in wie ik vreugde vind.
En Phil Bosmans schreef er vele boekjes over. En daarin staat wat Jesaja bedoelde met ‘het geknakte riet niet breken ; hij zal recht brengen'. En daarin staat wat Matteus bedoelde met ‘zo behoren wij de gerechtigheid te vervullen'. Een van die boekjes heet ‘menslief ik hou van jou' en hij schrijft:

Ik geloof in een nieuwe lente over de wereld, als iedere soldaat zijn wapen in de grond steekt en roept: menslief ik hou van jou. Ik zal je geen kwaad doen.
Ik geloof in een massa nieuwe kansen, als de rijke afstand zal doen van macht en bezit en naar de arme zal gaan en zegt: menslief ik hou van jou. Vergeef me, ik nam teveel voor mezelf.
Ik geloof in het wonder als in ieder huis, in iedere straat, in elke stad de één tegen de ander zal zeggen: menslief ik hou van jou. Ik zal alle bitteren woorden uit mijn mond nemen. Mijn hart vullen met tederheid en mijn handen met de gave van de vriendschap.

Maar of we ons nu herkennen in de woorden van de profeet Jesaja of in het evangelie van Matteus of in het boekje van Phil Bosmans, de spreuken van Loesje of in de tekst op onze muur: we mogen weten dat zo het leven ooit door God bedoeld is, dat dit de manier van leven is in wie Hij vreugde vindt. Wie zo kan leven, wordt Zijn geliefde zoon of dochter.
Want: noten mag je kraken, mensen nooit (Bond Zonder Naam).
Amen.