Van de vogels leren

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
Leven als een Vrije vogel... het is vakantietaal, het is droomtaal. Leven zonder zorgen, licht en luchtig door het leven gaan - het is onze diepste wens wanneer wij ons zwaar van gemoed door de dagen slepen. De tekst van Matteüs schijnt deze dromen te voeden. Jonge trouwers grijpen nog al eens naar deze woorden om onbezorgd aan hun huwelijk te beginnen. Hun grote droomdag wordt met deze idylle versierd. Ze hebben gelijk. Na enkele dagen of jaren zullen ze wel leren dat het leven niet zonder zorgen is. Het leven is per definitie bezorgd zijn om elkaar en daar zorgzaam mee omgaan. En ze zullen dat kunnen als ze één vrouw dienen en één man. Anders zal het mislukken, alle romantiek ten spijt.

Het centrale woord bij Matteüs is immers: niemand kan twee heren dienen. De vogels in de lucht hebben daar geen last van. Ze volgen maar één route, ze lezen maar één wegenkaart. Ze zijn alleen maar vliegende vogels. De bloemen in het veld gehoorzamen maar aan één opdracht: te bloeien en mooi te zijn. Dat is hun enkelvoudige roeping in hun korte of lange bestaan.

Alleen de mens leeft meervoudig. Hij denkt aan zovele dingen tegelijk, hij zoekt zijn weg op zeven landkaarten tegelijk. Hij piekert met pijn. Hij heeft zorgen. Hij moet maaien en zaaien, rekenen en berekenen, weven en spinnen, sparen en budgetteren. Zo bestaat de mens. Hij leeft met een verstrooide geest en een verdeeld hart. Op dat punt is hij anders dan de vogel in de lucht en de lelie op het veld.

Daar wil Matteüs iets over zeggen: een leerling van Jezus mag niet alle zorgen tegelijk torsen. Als je eenmaal gekozen hebt voor de zaak van de gerechtigheid, leer dan van de vogels hoe het moet. Lees enkel nog de reisroute van de bergrede. Daarmee heb je al zorgen genoeg. Als je voor die éne Heer kiest, zullen die zorgen erbij gegeven worden. Vergeet het niet: niets is zo bezorgd als de liefde. De mens die gekozen heeft, zal voor zijn keuze lijden. Dat is levenswet.

Dat is dus ook de levenswet voor de mens die ervoor gekozen heeft bewust christen te zijn. Als hij daarvoor gekozen heeft, kan hij de andere zorgen missen als kiespijn. Leef geconcentreerd op wat wezenlijk is, laat al het andere bijkomstig zijn en tweede¬rangs. Wandel niet op veertien zijwegen tegelijk, ga op je hoofdweg rechtdoor. Dat schijnt Matteüs te zeggen.

Hij zegt echter nog één woord meer. Hij zegt niet enkel dat we zo moeten leven. Hij zegt ook dat we zo kúnnen leven. Op voorwaarde dat we de zorg om het wezenlijke dag na dag dragen. Dat is zijn refrein. Deel het leven op in porties van vierentwintig uren. Elke dag de last dragen van een massief levensproject, dat is belasting te veel. Ook op de wagen van de mens staat de grens van zijn laadvermogen geschreven. Met overbodige gevoelens van schuld, ambitie, verbittering en jaloersheid breekt de as van ons menselijke voertuig. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed.

Oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker.