Uw ja zij ja, uw neen zij neen!

Beste vrienden,

We maken het dagelijks mee. De nieuwsberichten op alle zenders willen ons de wereld verklaren. Ze leveren ons de gebeurtenissen die in de wereld plaatsgrijpen, niet alleen rechtstreeks in onze leefkamers, maar ze duiden die gebeurtenissen ook. En ze beweren dat ze die gebeurtenissen zo duiden opdat zelfs wij ze zouden kunnen verstaan! Met andere woorden, het is niet meer nodig om jezelf een eigen mening te vormen over de gebeurtenissen, de redacties van de media nemen die taak op zich. Daarmee verdienen ze hun geld, en dat zeker niet te weinig!

En dan wordt tot op een bepaalde dag de loftrompet gestoken over een bepaalde persoon: “dat is nu eens iemand met doorzicht en met een hart voor de mensen” om dan op die bepaalde dag volledig om te zwaaien en ons mee te delen dat diezelfde man de boel al jaren bedriegt en de mensen oplicht. Wanneer dat laatste na onderzoek dan niet waar blijkt te zijn moet je wel ver zoeken om ergens een rechtzetting te vinden. Gebeurt het niet soms dat jullie jezelf ook vragen stellen over wat de media ons dagelijks als nieuws voorschotelen? Temeer dat het niet altijd om dingen gaat die ver van ons bed liggen.

Wanneer de Eurokoers bij een bepaalde waarde tegenover de dollar staat hoor ik plots dat onze valuta zwak staat en binnenkort waarschijnlijk helemaal niets meer waard zal zijn. Dan stijgt ze met enkele luttele cents en dan klagen dezelfde mensen dat onze economie en onze export zwaar te lijden hebben onder die hoge koers en dat ons geld in vergelijking veel te duur zou zijn.

Wat moeten we dan geloven? Kan ik die mensen nog geloven die beweren dat ze ons niets anders presenteren dan feiten, feiten en nog eens feiten? Hoe dikwijls heb ik het intussen niet al beleefd dat sommige experten beweren dat ze de dingen ten gronde hebben bestudeerd, om dan uiteindelijk te moeten toegeven dat ze alleen zichzelf goed in de kijker hebben geplaatst, dat ze ten hoogste enkele noties van het probleem hadden of dat ze over die zaak zelfs van toeten noch blazen wisten.

Een leraar heeft me ooit eens gezegd: vertrouw niemand die beweert meer te kunnen geven dan hij heeft, want dat kan alleen een schoft zijn!

Maar onze wereld blijkt vol te zijn met mensen die net zo doen als zouden ze ons veel meer kunnen geven dan ze werkelijk kunnen aantonen. Dat is de ziekte waaronder de geloofwaardigheid van onze media in de laatste tijd zwaar onder lijdt. De geloofwaardigheid van onze politiekers is trouwens ook al lang zoek om van die van de vertegenwoordigers van de kerk maar helemaal te zwijgen. Wie beweert meer te kunnen geven dan hij heeft, kan alleen een een schoft zijn!

“Uw Ja zij Ja en uw Neen zij Neen,” dat legt Jezus ons in dit evangelie zeer nauw aan het hart. En Hij voegt er nog aan toe: “Al het overige komt van de boze!” Met deze woorden maant Jezus ons aan tot geloofwaardigheid. Wie over een bepaald onderwerp niet echt iets kan zeggen, die kan best zijn mond houden. En wie van bepaalde zaken helemaal geen benul heeft, die kan er best geen grootscheepse verklaringen over afleggen. Waarachtigheid betekent namelijk niet alleen dat je geen leugens mag vertellen. Waarachtigheid betekent dat je ook niet een zweem van een schijn mag verwekken die met de werkelijkheid weinig van doen heeft.

Voor de media betekent dit dat de mensen een recht hebben op serieuze recherche, en dat het strafbaar is om dingen gewoon na te praten omdat ze op een andere zender zo werden gezegd.

Voor onze politici betekent het dat ze in de hoogste mate waarachtig moeten zijn. Dat ze niets als oplossing mogen verkopen waarvan ze zeer goed weten dat het geen oplossing aan het probleem kan brengen. En dat ze geen redevoeringen moeten houden waarin je bij het luisteren ernaar reeds merkt dat de redenaar er zelf niet in gelooft.  

Voor de Kerk betekent dat dat we niet van een nieuw elan mogen spreken wanneer we terugval bedoelen. We mogen achterhoedegevechten niet als vooruitgang verkopen. De heilige Geest, of Gods wil, mogen door de kerkelijke overheid niet naar voren worden geschoven om de eigen angst voor de noodzakelijke diepgaande hervormingen te camoufleren.

Het betekent ook dat wij tegenover elkaar moeten kunnen toegeven dat in die vragen niemand onfeilbaar is en dat niemand alles weet. Er is niemand die alleen weet wat nu de absoluut juiste oplossing is, hoe het juist zal aflopen, en wat God in deze situatie echt van ons verwacht. Dat weet geen enkele theoloog, geen bisschop en ook niet de paus.

Juist wanneer het om de weg naar de toekomst gaat, moeten we eerlijk inzien dat we allemaal op zoek zijn en dat we de weg alleen maar zullen vinden wanneer we samen naar elkaar luisteren en naar de juiste beslissingen zoeken. Alleen wanneer we eerlijk zijn, wanneer we onze onwetendheid toegeven, wanneer we niet beweren dat we dingen kunnen doen waarvan we in werkelijkheid helemaal geen benul hebben, alleen dan zullen we echte vooruitgang kunnen boeken.

Want de stevige basis van gemeenschappelijk handelen is onderling vertrouwen. De basis van alle vertrouwen is geloofwaardigheid, waarachtigheid en eerlijkheid.

Uw Ja zij Ja, Uw Neen zij Neen. Al het overige komt uit de boze! Want wie beweert meer te kunnen geven dan hij heeft kan alleen maar een schoft zijn!!   Amen.