Wie zijn leven verliest... (2008)

We mogen niet te snel menen dat we God kennen. We mogen niet denken dat we Hem op zak hebben en dat we Hem kennen zoals we onze broekzak kennen. Telkens wij denken God te kennen, is Hij weer anders dan we verwacht hadden.

Dat is ook zo met Jezus, ook met Jezus  moeten we niet te snel denken dat we Hem kennen, dat Hij is zoals wij en dat we Hem zomaar met menselijke maatstaven kunnen meten en kennen.

Kijk maar naar Petrus. Toen Jezus in de evangelielezing van verleden zondag vroeg aan Petrus: wie zeggen de mensen dat ik ben , en vooral aan Petrus: wie zegt gij dat Ik ben, antwoordde Petrus onmiddellijk en vol overtuiging: Gij zijt de Christus, de Messias. En Jezus prees hem daarvoor. Maar als Petrus vandaag weer -weliswaar met andere woorden- hetzelfde antwoord geeft, wordt Petrus berispt: ‘Ga weg SATAN'.

Weet Jezus dan niet wat Hij zegt? Zegt Hij dan de ene keer zwart en de andere keer dan weer wit?

Ik denk het niet, maar eerder dat Petrus VERLEDEN week DACHT te weten wie Jezus was en NU moet PROBEREN te begrijpen wie Jezus WERKELIJK is. Want als Petrus vandaag zegt dat Hij het niet neemt dat Jezus zal vernederd worden door de hooggeplaatsen van zijn tijd door hen ter dood zal gebracht worden, dan zegt Jezus: je begrijpt blijkbaar toch niet wie Ik ben.

Wat Petrus verleden week wellicht dacht toen hij Jezus de Messias noemde, was wat de mensen van zijn tijd dachten en verwachtten, was wat Petrus samen met het gelovige Joodse volk verwachtten: namelijk dat de Messias een soort nationale koning voor de joden zou zijn, zoals koning David geweest was, een sterk heersende goede koning die door zijn bestuur hier op aarde alleen voor gelovigen een soort paradijs op aarde zou maken. Een door God gestuurde koning en heerser met MACHT, met politieke en militaire macht.

En daarom zegt Jezus tegen Petrus: Ga we Satan, gij laat u door menselijke verlangens, door wellicht gelovige, maar menselijke, egoïstische verlangens leiden.

Met andere woorden: De Messias heeft geen MACHT zoals mensen dat kennen, geen politieke of militaire macht die mensen onvrij maakt, mensen verplicht en dwingt. En daarom zal Hij ook niet met menselijke macht tegenover zijn tegenstanders staan die hem zullen vernederen en Hem ter dood brengen. En we weten allemaal naar wat Zijn houding heeft geleid: Hij is niet IN de dood gebleven, maar door God tot opstanding geleid.

 

WARE MACHT ligt niet in wat mensen van nature als macht ervaren. Want politieke en miltaire macht roept andere politieke en militaire macht op, geweld roept geweld op en zo kom je in een nooit eindigende spiraal van geweld terecht. Macht dwing je niet af, macht verkijg je door te DIENEN, -en voor mensen- ook door mensen te DIENEN.   

Jezus laat ons hier duidelijk verstaan wat de Messias is: niet iemand die met macht dingen afdwingt, maar juist iemand die door te dienen, door dienaar van God en de mensen te zijn, de mensen oproept, aanspoort, duidelijk maakt dat alleen de dienende liefde  de enige weg is om Gods Rijk -ook hier op aarde- werkelijkheid te laten worden. Alle andere ‘macht' leidt tot eeuwig durende onmacht. Alleen de wil van de mens laat toe hem te laten ‘veranderen', de wil te ‘willen' en niet uit dwang, kan redding brengen in een wereld die zo ‘menselijk' draait op macht. Wellicht niet zo gemakkelijk om dat te aanvaarden, te geloven, maar het Christelijk geloof is geloof dat zich baseert op vertrouwen, vertrouwen dat dit de énige weg is en dàt mensen dat steeds beter zullen kunnen.

 

Maar een dienende houding, gaat niet als vanzelf: het brengt met zich mee soms ontgoocheling, dan weer vernedering, verdriet door onmacht, hulpeloosheid, eenzaamheid....

Maar wie ‘dient', zegt Jezus ons vandaag, m.a.w. wie op de eerste plaats de andere stelt en niet zichzelf -of beeldend gezegd ‘wie zijn leven verliest'- die zal juist het leven winnen.

 

22e zondag A aug 2008 Bloemenveld  Mt 16, 21-27

 

We mogen niet te snel menen dat we God kennen. We mogen niet denken dat we Hem op zak hebben en dat we Hem kennen zoals we onze broekzak kennen. Telkens wij denken God te kennen, is Hij weer anders dan we verwacht hadden.

Dat is ook zo met Jezus, ook met Jezus  moeten we niet te snel denken dat we Hem kennen, dat Hij is zoals wij en dat we Hem zomaar met menselijke maatstaven kunnen meten en kennen.

Kijk maar naar Petrus. Toen Jezus in de evangelielezing van verleden zondag vroeg aan Petrus: wie zeggen de mensen dat ik ben , en vooral aan Petrus: wie zegt gij dat Ik ben, antwoordde Petrus onmiddellijk en vol overtuiging: Gij zijt de Christus, de Messias. En Jezus prees hem daarvoor. Maar als Petrus vandaag weer -weliswaar met andere woorden- hetzelfde antwoord geeft, wordt Petrus berispt: ‘Ga weg SATAN'.

Weet Jezus dan niet wat Hij zegt? Zegt Hij dan de ene keer zwart en de andere keer dan weer wit?

Ik denk het niet, maar eerder dat Petrus VERLEDEN week DACHT te weten wie Jezus was en NU moet PROBEREN te begrijpen wie Jezus WERKELIJK is. Want als Petrus vandaag zegt dat Hij het niet neemt dat Jezus zal vernederd worden door de hooggeplaatsen van zijn tijd door hen ter dood zal gebracht worden, dan zegt Jezus: je begrijpt blijkbaar toch niet wie Ik ben.

Wat Petrus verleden week wellicht dacht toen hij Jezus de Messias noemde, was wat de mensen van zijn tijd dachten en verwachtten, was wat Petrus samen met het gelovige Joodse volk verwachtten: namelijk dat de Messias een soort nationale koning voor de joden zou zijn, zoals koning David geweest was, een sterk heersende goede koning die door zijn bestuur hier op aarde alleen voor gelovigen een soort paradijs op aarde zou maken. Een door God gestuurde koning en heerser met MACHT, met politieke en militaire macht.

En daarom zegt Jezus tegen Petrus: Ga we Satan, gij laat u door menselijke verlangens, door wellicht gelovige, maar menselijke, egoïstische verlangens leiden.

Met andere woorden: De Messias heeft geen MACHT zoals mensen dat kennen, geen politieke of militaire macht die mensen onvrij maakt, mensen verplicht en dwingt. En daarom zal Hij ook niet met menselijke macht tegenover zijn tegenstanders staan die hem zullen vernederen en Hem ter dood brengen. En we weten allemaal naar wat Zijn houding heeft geleid: Hij is niet IN de dood gebleven, maar door God tot opstanding geleid.

 

WARE MACHT ligt niet in wat mensen van nature als macht ervaren. Want politieke en miltaire macht roept andere politieke en militaire macht op, geweld roept geweld op en zo kom je in een nooit eindigende spiraal van geweld terecht. Macht dwing je niet af, macht verkijg je door te DIENEN, -en voor mensen- ook door mensen te DIENEN.   

Jezus laat ons hier duidelijk verstaan wat de Messias is: niet iemand die met macht dingen afdwingt, maar juist iemand die door te dienen, door dienaar van God en de mensen te zijn, de mensen oproept, aanspoort, duidelijk maakt dat alleen de dienende liefde  de enige weg is om Gods Rijk -ook hier op aarde- werkelijkheid te laten worden. Alle andere ‘macht' leidt tot eeuwig durende onmacht. Alleen de wil van de mens laat toe hem te laten ‘veranderen', de wil te ‘willen' en niet uit dwang, kan redding brengen in een wereld die zo ‘menselijk' draait op macht. Wellicht niet zo gemakkelijk om dat te aanvaarden, te geloven, maar het Christelijk geloof is geloof dat zich baseert op vertrouwen, vertrouwen dat dit de énige weg is en dàt mensen dat steeds beter zullen kunnen.

 

Maar een dienende houding, gaat niet als vanzelf: het brengt met zich mee soms ontgoocheling, dan weer vernedering, verdriet door onmacht, hulpeloosheid, eenzaamheid....

Maar wie ‘dient', zegt Jezus ons vandaag, m.a.w. wie op de eerste plaats de andere stelt en niet zichzelf -of beeldend gezegd ‘wie zijn leven verliest'- die zal juist het leven winnen.