Op zoek naar

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden
Toen ik het evangelie van deze zondag weer las, herinnerde ik mij een verhaaltje uit de oudheid.

"Er was eens een arme schoenmaker die zo gelukkig was dat hij van de morgen tot de avond zong. De kinderen stonden dan voor zijn venster en luisterden. Naast de schoenmaker woonde er een zeer rijke man. ‘s Nachts telde hij zijn geldstukken en overdag kon hij niet slapen omdat hij de schoenmaker hoorde zingen. Op een dag nodigde hij de schoenmaker uit en gaf hem een beurs vol goudstukken. Nooit in zijn leven had de schoenmaker zoveel geld bij elkaar gezien. Het was zoveel dat hij angstig was om het uit het oog te verliezen. Daarom nam hij het mee in bed, maar ook daar moest hij altijd weer aan zijn geld denken en hij kon niet inslapen. Toen bracht hij de geldbeurs naar de zolder. ‘s Morgens vroeg haalde hij ze weer naar beneden om ze in de oven te verstoppen. Later dacht hij: ik breng het geld in het kippenhok. Maar daarmee was hij nog niet tevreden. Dan maar een gat in de tuin graven en de beurs erin leggen. De schoenlapper kwam niet meer aan zijn werk toe en zingen kon hij ook niet meer. Wat nog het ergste was, de kinderen kwamen hem niet meer bezoeken. Tenslotte was hij zo ongelukkig dat hij de beurs weer uit de grond haalde en ze weer terug naar zijn buurman bracht. "Neem alsjeblief het geld terug" zei hij, "de zorg daarom maakt me compleet ziek." Zo werd de schoenmaker weer een tevreden man zoals vroeger en hij zong en werkte weer de hele dag."

Dit verhaaltje is al eeuwen oud en toch horen we het nog graag vertellen. Misschien laten wij ons ook door een geluksdroom fascineren: geld, succes, carrière?

Jezus spreekt van een verborgen schat. Het geluk ligt niet zo maar voor het grijpen, je moet ook een echte parel van een valse kunnen onderscheiden. Wij verlangen meestal naar stoffelijke dingen en geestelijke goederen zoals vrede en goedheid verliezen we vaak uit het oog. Maar als wij ze bezitten groeit elke dag nog hun waarde.

Zijn het de gezondheid, de schoonheid, de kracht die ons aanzien of onze levenskwaliteit kunnen verbeteren? Of zijn het niet veel meer de naastenliefde, de liefde tot God die ons mensen gelukkig kunnen maken? Durven wij nog over de echte waarden van het leven te spreken?

Het zijn vaak de eenvoudige dingen die deugd doen en gelukkig maken: een gesprek, een ontmoeting, een familiesamenkomst

Voor wie vanuit het geloof kunnen leven is God alleen voldoende, zij zien alles in een ander licht. Voor hen is niet zo van belang waar je leeft of wat men doet, zij vinden hun geluk op de plaats waar zij leven. Je kunt het de vervulling van hun levensopdracht noemen. Wie daarin gelukkig kan zijn, die heeft voorwaar een grote schat gevonden.

Solidariteit, verdraagzaamheid, die toch groot zijn in onze tijd, zijn zeker een ‘schat' waarvan Jezus spreekt. Om vergeving vragen en vergeving kunnen schenken zijn in het leven zo waardevol, dat je ze als een schat bewaren moet. Je kunt ervaren hoe gelukkig je kunt zijn als je je inzet voor andere mensen, voor een betere wereld. Zulke vreugde zou je niet willen verliezen of verkopen.

Verheugen wij ons om de mensen die op zoek blijven gaan naar de echte schat die hen gelukkig kan maken. Goddank zijn ze nog met velen. Een bekend citaat van Paus Johannes XXIII zegt: "Voor sommige mensen is de moderne wereld niets dan verderf. Ze zeggen dat deze eeuw slechter is dan vorige eeuwen. Wij voelen ons verplicht niet in te stemmen met die profeten van onheil."